1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Lelies." ‘n Psalm van Dawid. (69:2) Verlos my, o God, want die waters het tot by die siel gekom.
2 (69:3) Ek sink in grondelose modder waar geen staanplek is nie; ek het in waterdieptes gekom, en die stroom loop oor my.
3 (69:4) Ek is moeg van my geroep, my keel brand, my oë versmag terwyl ek wag op my God.
4 (69:5) Die wat my sonder oorsaak haat, is meer as die hare van my hoof; die wat klaar staan om my te vernietig, wat sonder grond my vyande is, is magtig; wat ek nie geroof het nie, moet ek dan teruggee.
5 (69:6) o God, U weet van my dwaasheid, en my skuldige dade is vir U nie verborge nie.
6 (69:7) Laat die wat u verwag, deur my nie beskaamd staan nie, o Here, HERE van die leërskare! Laat die wat U soek, deur my nie in die skande kom nie, o God van Israel!
7 (69:8) Want om U ontwil dra ek smaad, bedek skande my aangesig.
8 (69:9) Vreemd het ek vir my broers geword en ‘n onbekende vir die seuns van my moeder.
9 (69:10) Want die ywer vir u huis het my verteer, en die smaadhede van die wat U smaad, het op my geval.
10 (69:11) Wat my aangaan, my siel het geween met vas; maar dit het smaadhede vir my geword.
11 (69:12) Ek het ook ‘n rougewaad my kleding gemaak en vir hulle ‘n spreekwoord geword.
12 (69:13) Die wat in die poort sit, praat van my—ook die spotlied van die wat sterk drank drink.
13 (69:14) Maar ek—my gebed is tot U, o HERE: in die tyd van genade, o God, verhoor my deur die grootheid van u goedertierenheid, deur die trou van u heil!
14 (69:15) Red my uit die modder en laat my nie sink nie; laat my gered word van my haters en uit waterdieptes.
15 (69:16) Laat die waterstroom nie oor my loop en die diepte my nie verslind nie, en laat die put sy mond bo my nie toesluit nie!
16 (69:17) Verhoor my, o HERE, want u goedertierenheid is goed; wend U tot my na die grootheid van u barmhartighede.
17 (69:18) En verberg u aangesig nie vir u kneg nie; want ek is benoud. Verhoor my dan gou!
18 (69:19) Kom nader na my siel, verlos dit; bevry my om my vyande ontwil.
19 (69:20) U ken my smaad en my beskaming en my skande; al my teëstanders is voor U.
20 (69:21) Die smaad breek my hart, en ek is verswak; ja, ek het gewag op medelyde, maar verniet; en op vertroosters, maar het hulle nie gevind nie.
21 (69:22) En hulle het aan my gal gegee as my spys, en vir my dors het hulle my asyn laat drink.
22 (69:23) Laat hul tafel voor hulle ‘n vangnet wees en vir hulle wat sorgeloos is, ‘n strik.
23 (69:24) Laat hulle oë duister word, sodat hulle nie sien nie; en maak dat hulle heupe altyddeur wankel.
24 (69:25) Stort oor hulle u grimmigheid uit, en laat u toorngloed hulle inhaal.
25 (69:26) Laat hulle laer woes word, laat in hulle tente geen bewoner wees nie.
26 (69:27) Want hulle vervolg hom wat deur U swaar getref is, en vertel van die smart van u gewondes.
27 (69:28) Voeg skuld by hulle skuld, en laat hulle nie in u geregtigheid kom nie.
28 (69:29) Laat hulle uitgedelg word uit die boek van die lewe en nie saam met die regverdiges opgeskrywe word nie.
29 (69:30) Maar ek is ellendig en in pyn: laat u hulp, o God, my beskerm!
30 (69:31) Ek wil die Naam van God prys met ‘n lied en Hom groot maak met danksegging;
31 (69:32) en dit sal die HERE welgevalliger wees as beeste, as stiere wat horings en gesplitste kloue het.
32 (69:33) As die ootmoediges dit sien, sal hulle bly wees; julle wat na God soek, laat julle hart lewe!
33 (69:34) Want die HERE luister na die behoeftiges en verag sy gevangenes nie.
34 (69:35) Laat hemel en aarde Hom prys, die see en alles wat daarin roer.
35 (69:36) Want God sal Sion verlos en die stede van Juda bou; en daar sal hulle woon en dit besit.
36 (69:37) En die nageslag van sy knegte sal dit beërwe, en die liefhebbers van sy Naam sal daarin woon.
