ఆ యువకులకు పనికి మాలిన తండ్రులు ఉన్నారు. వారి తండ్రులను నా గొర్రెలను కాపలా కాసే కుక్కలతో కూడా నేను ఉండనివ్వను.

వారు అలసిపోయిన వృద్ధులు.

ఎందు కంటే వారికి ఏమీ లేక ఆకలితో ఉన్నారు. ఎండి పోయిన ఖాళీ నేలను కూడా వారు తినటానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు.

తంగేడు చెట్టు వేర్లను వారు తింటారు.

మనుష్యులు దొంగల మీద అరచినట్టుగా వారి మీద అరుస్తారు.

కొండగుహలలోను, నేలలోని గుంటలలోను నివసించేందుకు వారి వృద్ధులు బలాత్కారం చేయ బడతారు.

ముళ్ల కంపల్లో వారంతా ఒక్కచోట చేరుతారు.

వాళ్లు వారి దేశం నుండి బలవంతంగా వెళ్లగాట్టబడిన వాళ్లు.

వాళ్లకు నా పేరు చెడ్డ మాట అయింది.

చివరికి వాళ్లు నా ముఖం మీద ఉమ్మి కూడా వేస్తారు.

ఆ యువకులు తమని తాము వారించుకొనక నిండు కోపంతో నాకు విరోధంగా తిరుగుతారు.

నేను పడిపోయేలా వాళ్లు చేస్తున్నారు.

వారు నామీద దాడి చేసి, నన్ను నాశనం చేసేందుకు నా చుట్టూరా పట్టణానికి ముట్టడి దిబ్బ వేసినట్లు వేస్తున్నారు.

నన్ను నాశనం చేయటంలో వారువిజయం పొందుతున్నారు. వారు నన్ను నాశనం చేయటానికి వారికి ఎవరి సహాయం అవసరం లేదు.

వారు దూకేసి నా మీదకు విరగబడుతున్నారు.

వస్తువులనుగాలి చెదరగొట్టినట్లు ఆ యువకులు నా గౌరవాన్ని అవమానపరుస్తున్నారు.

నా భద్రత మబ్బులా మాయమవుతోంది.

నేను త్వరలోనే మరణిస్తాను. శ్రమదినాలు నన్ను పట్టివేశాయి.

బాధ నన్ను నమిలివేయటం ఎన్నడూ ఆగిపోలేదు.

ఆయన నా బట్టలను నలిపి వేస్తున్నాడు.

నేను మట్టిలా, బూడిదలా అయిపోతున్నాను.

కానీ నీవు జవాబు ఇవ్వవు.

కానీ నీవు నాకు జవాబు ఇవ్వవు.

నన్ను బాధపెట్టేందుకు నీవు నీ శక్తిని ప్రయోగిస్తున్నావు.

నీవు నన్ను తుఫానులో పడదోస్తున్నావు.

మరణం ప్రతి మనిషికి ఏర్పాటు చేయబడిందే.

నిశ్చయంగా ఎవ్వరూ బాధించరు.

పేద ప్రజల కోసం నా హృదయం ఎంతో విచారించిందని నీకు తెలుసు.

వెలుగుకోసం నేను చూస్తే చీకటి వచ్చింది.

శ్రమలు ఎన్నటికీ ఆగిపోవు. శ్రమకాలాలు నా యెదుట ఉన్నాయి.

నాకు ఆదరణ లభ్యం కాదు. నేను సమాజంలో నిలబడి సహాయం కోసం కేకలు వేస్తాను.

29 నేను అడవి కుక్కలకు సోదరుడినయ్యాను. నిప్పుకోళ్లు నాకు జతగాళ్లు.

నా శరీరం జ్వరంతో వేడిగా ఉంది.

విచారంగా ఏడుస్తున్న శబ్దాలు నా పిల్లనగ్రోవి చేస్తుంది.