మనుష్యులు బంగారాన్ని కరిగించి, దానిని శుభ్రం చేసే స్థలాలు ఉన్నాయి.

బండల నుండి రాగి కరిగించబడుతుంది.

ఆ గుహల్లో లోపలికి వారు వెదుకుతారు. లోపలిచీకటిలో బండల కోసం వారు వెదుకుతారు.

మరి ఏ మనిషీ కూడ గోతులను ఎన్నడూ తాకలేదు.

పనివాడు లోతైన ఆ గోతుల్లోనికి తాళ్లతో దిగేటప్పుడు అతడు యితరులకు చాలా దూరంలో ఉంటాడు.

కానీ భూమి కింద, వస్తువులను మంట మార్చివేసినట్టు,

అది మార్చివేయబడుతుంది.

నేల కింద మట్టిలో బంగారం ఉంది.

డేగ కూడా ఈ మార్గం చూడదు.

సింహాలు ఈ మార్గంలో పయనించలేదు.

ఆ పనివాళ్లు పర్వతాలను తవ్వి, వాటిని ఖాళీ చేస్తారు.

బండల్లోని ఐశ్వర్యాలు అన్నింటినీ వాళ్లు చూస్తారు.

దాగి ఉన్న వాటిని వారు వెలుగు లోనికి తీసికొని వస్తారు.

గ్రహించటం ఎలా అనేది నేర్చుకొనేందుకు మనం ఎక్కడికి వెళ్లాలి?

భూమి మీద నివసించే మనుష్యులకు జ్ఞానం లేదు.

‘జ్ఞానం నా దగ్గరా లేదు’ అని సముద్రం అంటుంది.

జ్ఞానం ఖరీదు వెండితో లెక్క కట్టబడజాలదు.

నీలంతో గాని, అది కొనబడేది కాదు.

బంగారంతో చేయబడిన చాలా ఖరీదైన నగలతో జ్ఞానం కొనబడజాలదు.

జ్ఞానం కెంపువకంటె ఖరీదైనది.

మేలిమి బంగారంతో మీరు జ్ఞానమును కొనలేరు.

అవగాహన చేసికోవటం నేర్చుకోనేందుకు మనం ఎక్కడికి వెళ్లాలి?

ఎత్తుగా ఆకాశంలో ఉన్న పక్షులు కూడా జ్ఞానాన్ని చూడలేవు.

అని మరణం, నాశనం చెబుతాయి.

జ్ఞానం ఎక్కడ నివసిస్తుందో దేవునికి తెలుసు.

ఆకాశాల కింద ఉన్న సర్వాన్ని దేవుడే చూస్తాడు.

మహా సముద్రాలు ఎంత పెద్దవిగా ఉండాలో ఆయన నిర్ణయించినప్పుడు,

ఉరుములు తుఫానులు ఎటువైపుగా వెళ్లాలి అని దేవుడు నిర్ణయించి నప్పుడు

దానిని పరీ క్షించిన సమయం అవుతుంది.

జ్ఞానాన్ని దేవుడు నిర్ధారణ చేశాడు.

చెడు సంగతుల నుండి తప్పుకోవటం అవగాహన అవుతుంది’ ”