1 PANIE, okazałeś łaskę swej ziemi, przyprowadziłeś z niewoli Jakuba.

2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.

3 Uśmierzyłeś całe swoje zagniewanie, odwróciłeś się od zapalczywości twojego gniewu.

4 Odnów nas, Boże naszego zbawienia, i odwróć od nas swój gniew.

5 Czy wiecznie będziesz się na nas gniewać? Czy rozciągniesz swój gniew na wszystkie pokolenia?

6 Czy nie ożywisz nas na nowo, aby twój lud rozradował się w tobie?

7 PANIE, okaż nam twoje miłosierdzie i daj nam swoje zbawienie.

8 Posłucham, co będzie mówił Bóg, PAN; zaprawdę, ogłosi pokój swojemu ludowi i swoim świętym, aby tylko nie wracali do swojej głupoty.

9 Doprawdy jego zbawienie jest blisko tych, którzy się go boją, aby jego chwała zamieszkała w naszej ziemi.

10 Miłosierdzie i prawda spotkają się ze sobą, sprawiedliwość i pokój ucałują się.

11 Prawda wyrośnie z ziemi, a sprawiedliwość wyjrzy z nieba.

12 PAN też obdarzy tym, co dobre, a nasza ziemia wyda swój plon.

13 Sprawiedliwość przed nim pójdzie i będzie wytyczać drogę jego krokom.