Soru: Kutsal Kitap iyileşme hakkında ne der? Kefarette iyileştirme var mıdır?

Yanıt: Daha sonra 1 Peter 2:24’de de aktarılan Yeşaya 53:5, iyileştirme konusunda anahtar bir ayettir ama sık sık yanlış anlaşılır ve yanlış uyarlanır: “Oysa bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.” “Şifa bulduk” diye tercüme edilen sözcük, ruhsal ya da fiziksel iyileştirme anlamına gelebilir. Ancak Yeşaya 53 ve I Petrus 2’nin metin çerçeveleri bunun ruhsal iyileştirmeden söz ettiğini açıkça göstermektedir. “Bizler günah karşısında ölelim, doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O’nun yaralarıyla şifa buldunuz” (1 Petrus 2:24). Bu ayet hastalıklardan değil, günah ve doğruluktan söz ediyor. Bu yüzden, bu ayetlerin her ikisinde de “iyileşmek,” fiziksel olarak iyileşmekten değil, bağışlanıp kurtarılmakla alakalıdır.

Kutsal Kitap fiziksel iyileşmeyi kesin olarak fiziksel iyileşmeyle bağlantılamaz. Bazen insanlar Mesih’e iman ettiklerinde fiziksel olarak iyileşirler ama her zaman böyle olmaz. Bazen iyileştirmek Tanrı’nın isteğidir, bazen de değildir. Elçi Yuhanna bize bu konuda doğru bir bakış açısı sağlar: “Tanrı’nın önünde güvenimiz şu ki, O’nun isteğine uygun ne dilersek bizi işitir. Her ne dilersek bizi işittiğini bildiğimize göre, O’ndan dilediklerimizi aldığımızı da biliriz” (1 Yuhanna 5:14-15). Tanrı hâlâ mucizeler yaratır. Tanrı hâlâ insanları iyileştirir. Hastalık, acı ve ölüm hâlâ bu dünyanın gerçekleridir. Rab geri dönmedikçe, bugün yaşayan herkes ölecektir ve (Hristiyanlar dâhil) bu kişilerin büyük bir çoğunluğu (hastalık, yaralanma) gibi fiziksel bir sorundan ötürü ölecektir. Bizi fiziksel olarak iyileştirmek her zaman Tanrı’nın isteği değildir.

Nihai olarak, fiziksel bakımdan tamamen iyileşmemiz bizi cennette beklemektedir. Cennette artık acı, hastalık, ıstırap ya da ölüm olmayacaktır (Vahiy 21). Hepimizin bu dünyadaki fiziksel durumumuzla daha az, ruhsal durumumuzla ise çok daha fazla ilgilenmemiz gerekmektedir (Romalılar 12:1-2). Bundan sonra, yüreklerimiz artık fiziksel sorunlarla uğraşmamız gerekmeyen cennete odaklanabilir. Vahiy 21:4 hepimizin özlemini çekmemiz gereken gerçek iyileşmeyi tanımlar: “Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak. Çünkü önceki düzen ortadan kalktı.”