Soru: Bir şeyin günah olup olmadığını nasıl bilebilirim?

Yanıt: Bu soru, Kutsal Kitap’ın kesinlikle sözünü edip günah olduğunu bildirdiği şeyler ve Kutsal Kitap’ın direkt olarak ele almadığı şeyler olmak üzere iki konu ele alınarak açıklanabilir. Süleyman’ın Özdeyişleri 6:16-19, Galatyalılar 5:19-21, ve 1 Korintliler 6:9-10 Kutsal Yazılar’da yer alan çeşitli günahların listelerinden bazılarını oluşturur. Bu ayetlerin burada yer alan etkinlikleri günahlı, Tanrı’nın onaylamadığı şeyler olarak sunduğu kesindir. Kutsal Kitap’ın, adam öldürme, zina işleme, yalan söyleme, hırsızlık etme, vs. gibi şeyleri günah olarak sunduğu kesindir. Daha zor olan konu, Kutsal Kitap’ın direkt olarak ele almadığı alanlarda neyin günahlı olduğunu belirlemektir. Kutsal Kitap belirli bir konuyu ele almadığında, Tanrı Sözü’nde bize yol gösterecek bazı genel ilkelere sahibiz.

İlk olarak, kesin bir Kutsal Kitapsal kaynak olmadığında, belirli bir şeyin yanlış olup olmadığını sormak yerine kesin olarak iyi olup olmadığını sormak iyidir. Kutsal Kitap, örneğin, “Fırsatı değerlendirin” der (Koloseliler 4:5). Burada, yeryüzündeki birkaç günümüz sonsuzlukla kıyaslanınca o kadar kısa ve değerlidir ki hiçbir zaman bencilce şeylerle vakit öldürmemeli, zamanı sadece “ihtiyaca göre, başkalarının gelişmesine yarayacak olan” şeyler için harcamalıyız” (Efesliler 4:29).

Tanrı’dan belirli etkinliği Kendi iyi amaçları için bereketleyip kullanmasını dürüstlükle ve vicdanımız rahat bir şekilde isteyip isteyemeyeceğimizi belirlemek bu konuda iyi bir sınav olur. “Sonuç olarak, ne yer ne içerseniz, ne yaparsanız, her şeyi Tanrı'nın yüceliği için yapın” (1 Korintliler 10:31). Bir şeyin Tanrı’yı hoşnut edip etmediği konusunda şüphe duymak için bir neden varsa o zaman en iyisi o şeyden vaz geçmektir. “İmana dayanmayan her şey günahtır” (Romalılar14:23). Ruhlarımız kadar bedenlerimizin de kurtarılmış ve Tanrı’ya ait olduğunu hatırlamamız gerekmektedir. “Bedeninizin, Tanrı'dan aldığınız ve içinizdeki Kutsal Ruh'un tapınağı olduğunu bilmiyor musunuz? Kendinize ait değilsiniz. Bir bedel karşılığı satın alındınız; onun için Tanrı'yı bedeninizde yüceltin” (1 Korintliler 6:19-20). Bu büyük gerçek, ne yaptığımızı ve nereye gittiğimizi büyük ölçüde etkilemelidir.

Buna ek olarak, etkinliklerimizi sadece Tanrı’yla ilişkili olarak değil, ayrıca ailemiz, dostlarımız ve genel olarak başka insanlar üzerindeki etkisiyle de bağlantılı olarak değerlendirmeliyiz. Belirli bir şey bize şahsen zarar vermese bile, eğer birisini zararlı bir şekilde etkiliyorsa o şey günahtır. “Et yememen, şarap içmemen, kardeşinin sürçmesine yol açacak bir şey yapmaman iyidir... İmanı güçlü olan bizler, kendimizi hoşnut etmeye değil, güçsüzlerin zayıflıklarını yüklenmeye borçluyuz” (Romalılar 14:21; 15:1).

Son olarak, İsa Mesih’in bizim Rabbimiz ve Kurtarıcımız olduğunu ve hayatımızda başka hiçbir şeyin O’nun isteğine uymaktan daha önce bir hal almasına izin verilemeyeceğini hatırlamalıyız. Hiçbir alışkanlık, eğlence ya da isteğin hayatlarımızda aşırı bir kontrol sahibi olmasına izin verilmemelidir; sadece Mesih bu yetkiye sahiptir. “‘Bana her şey serbest’ diyorsunuz, ama her şey yararlı değildir. ‘Bana her şey serbest’ diyorsunuz, ama hiçbir şeyin tutsağı olmayacağım” (1 Korintliler 6:12). “Söylediğiniz, yaptığınız her şeyi Rab İsa'nın adıyla, O'nun aracılığıyla Baba Tanrı'ya şükrederek yapın” (Koloseliler 3:17).