1Ey Her Şeye Egemen RAB, 2 Ne kadar severim konutunu! 2Canım senin avlularını özlüyor, 2 İçim çekiyor, 2 Yüreğim, bütün varlığım 2 Sana, yaşayan Tanrıya sevinçle haykırıyor. 3Kuşlar bile bir yuva, 2 Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu 2 Senin sunaklarının yanında, 2 Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım! 4Ne mutlu senin evinde oturanlara, 2 Seni sürekli överler! |iSela 5Ne mutlu gücünü senden alan insana! 2 Aklı hep Siyonu ziyaret etmekte. 6Baka Vadisinden geçerken, 2 Pınar başına çevirirler orayı, 2 İlk yağmurlar orayı berekete boğar. 7Gittikçe güçlenir, 2 Siyonda Tanrının huzuruna çıkarlar. 8Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle, 2 Kulak ver, ey Yakupun Tanrısı! |iSela 9Ey Tanrı, kalkanımıza bak, 2 Meshettiğin krala lütfet! 10Senin avlularında bir gün, 2 Başka yerdeki bin günden iyidir; 2 Kötülerin çadırında yaşamaktansa, 2 Tanrımın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim. 11Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır. 2 Lütuf ve yücelik sağlar; 2 Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez. 12Ey Her Şeye Egemen RAB, 2 Ne mutlu sana güvenen insana!