1Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, 2 Kutsal tapınağını kirletti, 2 Yeruşalimi taş yığınına çevirdi. 2Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara, 2 Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler. 3Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalimin çevresine, 2 Onları gömecek kimse yok. 4Komşularımıza yüzkarası, 2 Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk. 5Ne zamana dek, ya RAB? 2 Sonsuza dek mi sürecek öfken, 2 Alev gibi yanan kıskançlığın? 6Öfkeni seni tanımayan ulusların, 2 Adını anmayan ülkelerin üzerine dök. 7Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, 2 Yurdunu viraneye çevirdiler. 8Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, 2 Sevecenliğini hemen göster bize, 2 Çünkü tükendikçe tükendik. 9Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı, 2 Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı! 10Niçin uluslar, ‹‹Nerede onların Tanrısı?›› diye konuşsun, 2 Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler, 2 Gözlerimizle bunu görelim! 11Tutsakların iniltisi senin katına erişsin, 2 Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları. 12Komşularımızın sana ettikleri hakareti 2 Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab! 13Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları 2 Sonsuza dek şükredeceğiz sana, 2 Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.