77
1Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum, 2 Haykırıyorum beni duysun diye.
2Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir, 2 Gece hiç durmadan ellerimi açarım, 2 Gönlüm avunmaz bir türlü.
3Tanrıyı anımsayınca inlerim, 2 Düşündükçe içim daralır. |iSela
4Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, 2 Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5Geçmiş günleri, 2 Yıllar öncesini düşünüyorum.
6Gece ilahilerimi anacağım, 2 Kendi kendimle konuşacağım, 2 İnceden inceye soracağım:
7‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? 2 Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? 2 Sözü geçerli değil mi artık?
9Tanrı unuttu mu acımayı? 2 Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela
10Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim, 2 ‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››
11RABbin işlerini anacağım, 2 Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, 2 Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13Ey Tanrı, yolun kutsaldır! 2 Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14Harikalar yaratan Tanrı sensin, 2 Halklar arasında gücünü gösterdin.
15Güçlü bileğinle kendi halkını, 2 Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela
16Sular seni görünce, ey Tanrı, 2 Sular seni görünce çalkalandı, 2 Enginler titredi.
17Bulutlar suyunu boşalttı, 2 Gökler gürledi, 2 Her yanda okların uçuştu.
18Kasırgada gürleyişin duyuldu, 2 Şimşekler dünyayı aydınlattı, 2 Yer titreyip sarsıldı.
19Kendine denizde, 2 Derin sularda yollar açtın, 2 Ama ayak izlerin belli değildi.
20Musa ve Harun'un eliyle 2 Halkını bir sürü gibi güttün.