1Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? 2 Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte? 2Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, 2 Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı 2 Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağını. 3Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, 2 Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı. 4Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, 2 Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti. 5Gür bir ormana 2 Baltayla dalar gibiydiler. 6Baltayla, balyozla kırdılar, 2 Bütün oymaları. 7Ateşe verdiler tapınağını, 2 Yerle bir edip kutsallığını bozdular 2 Adının yaşadığı konutun. 8İçlerinden, ‹‹Hepsini ezelim!›› dediler. 2 Ülkede Tanrıyla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar. 9Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, 2 Peygamberler de yok oldu, 2 İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek... 10Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, 2 Hasmın senin adını hor görecek? 11Niçin geri çekiyorsun elini? 2 Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları! 12Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, 2 Yeryüzünde kurtuluş sağladın. 13Gücünle denizi yardın, 2 Canavarların kafasını sularda parçaladın. 14Livyatanın başlarını ezdin, 2 Çölde yaşayanlara onu yem ettin. 15Kaynaklar, dereler fışkırttın, 2 Sürekli akan ırmakları kuruttun. 16Gün senindir, gece de senin, 2 Ay ve güneşi sen yerleştirdin, kastediyor. 17Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, 2 Yazı da kışı da yaratan sensin. 18Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, 2 Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü. 19Canavara teslim etme kumrunun canını, 2 Asla unutma düşkün kullarının yaşamını. 20Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, 2 Çünkü ülkenin her karanlık köşesi 2 Zorbaların inleriyle dolmuş. 21Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, 2 Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin. 22Kalk, ey Tanrı, davanı savun! 2 Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü! 23Unutma hasımlarının yaygarasını, 2 Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!