142
1Yüksek sesle yakarıyorum RABbe, 2 Yüksek sesle RABbe yalvarıyorum. 2Önüne döküyorum yakınmalarımı, 2 Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı. 3Bunalıma düştüğümde, 2 Gideceğim yolu sen bilirsin. 2 Tuzak kurdular yürüdüğüm yola. 4Sağıma bak da gör, 2 Kimse saymıyor beni, 2 Sığınacak yerim kalmadı, 2 Kimse aramıyor beni. 5Sana haykırıyorum, ya RAB: 2 ‹‹Sığınağım, 2 Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin›› diyorum. 6Haykırışıma kulak ver, 2 Çünkü çok çaresizim; 2 Kurtar beni ardıma düşenlerden, 2 Çünkü benden güçlüler. 7Çıkar beni zindandan, 2 Adına şükredeyim. 2 O zaman doğrular çevremi saracak, 2 Bana iyilik ettiğin için.