141
1Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! 2 Sana yakarınca sesime kulak ver! 2Duam önünde yükselen buhur gibi, 2 El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün! 3Ya RAB, ağzıma bekçi koy, 2 Dudaklarımın kapısını koru! 4Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, 2 Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; 2 Onların nefis yemeklerini tatmayayım. 5Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, 2 Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, 2 Başım reddetmez onu. 2 Çünkü duam hep kötülere karşıdır. 6Önderleri kayalardan aşağı atılınca, 2 Dinleyecekler tatlı sözlerimi. 7Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, 2 Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. 8Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, 2 Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma! 9Koru beni kurdukları tuzaktan, 2 Suç işleyenlerin kapanlarından. 10Ben güvenlik içinde geçip giderken, 2 Kendi ağlarına düşsün kötüler.