137
1Babil ırmakları kıyısında oturup 2 Siyonu andıkça ağladık;
2Çevredeki kavaklara 2 Lirlerimizi astık.
3Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, 2 Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, 2 ‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı.
4Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini 2 El toprağında?
5Ey Yeruşalim, seni unutursam, 2 Sağ elim kurusun.
6Seni anmaz, 2 Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, 2 Dilim damağıma yapışsın!
7Yeruşalimin düştüğü gün, 2 ‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!›› 2 Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.
8Ey sen, yıkılası Babil kızı, 2 Bize yaptıklarını 2 Sana ödetecek olana ne mutlu!
9Ne mutlu senin yavrularını tutup 2 Kayalarda parçalayacak insana!