1-2 Ya RAB, Davutun hatırı için, 2 Çektiği bütün zorlukları, 2 Sana nasıl ant içtiğini, 2 Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa: 3‹‹Evime gitmeyeceğim, 2 Yatağıma uzanmayacağım, 4Gözlerime uyku girmeyecek, 2 Göz kapaklarım kapanmayacak, 5RABbe bir yer, 2 Yakupun güçlü Tanrısına bir konut buluncaya dek.›› 6Antlaşma Sandığının Efratada olduğunu duyduk, 2 Onu Yaar kırlarında bulduk. 7‹‹RABbin konutuna gidelim, 2 Ayağının taburesi önünde tapınalım›› dedik. 8Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, 2 Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte. 9Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, 2 Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın. 10Kulun Davutun hatırı için, 2 Meshettiğin krala yüz çevirme. 11RAB Davuta kesin ant içti, 2 Andından dönmez: 2 ‹‹Senin soyundan birini tahtına oturtacağım. 12Eğer oğulların antlaşmama, 2 Vereceğim öğütlere uyarlarsa, 2 Onların oğulları da sonsuza dek 2 Senin tahtına oturacak.›› 13Çünkü RAB Siyonu seçti, 2 Onu konut edinmek istedi. 14‹‹Sonsuza dek yaşayacağım yer budur›› dedi, 2 ‹‹Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim. 15Çok bereketli kılacağım erzağını, 2 Yiyecekle doyuracağım yoksullarını. 16Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; 2 Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları. 17Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, 2 Meshettiğim kralın soyunu 2 Işık olarak sürdüreceğim. 18Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, 2 Ama onun başındaki taç parıldayacak.››