1Kararlıyım, ey Tanrı, 2 Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim! 2Uyan, ey lir, ey çenk, 2 Seheri ben uyandırayım! 3Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, 2 Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim. 4Çünkü sevgin göklere erişir, 2 Sadakatin gökyüzüne ulaşır. 5Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, 2 Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın! 6Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, 2 Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye! 7Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: 2 ‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek, 2 Sukkot Vadisini ölçeceğim. 8Gilat benimdir, Manaşşe de benim, 2 Efrayim miğferim, 2 Yahuda asam. 9Moav yıkanma leğenim, 2 Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım, 2 Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu. 10Kim beni surlu kente götürecek? 2 Kim bana Edoma kadar yol gösterecek? 11Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? 2 Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık? 12Yardım et bize düşmana karşı, 2 Çünkü boştur insan yardımı. 13Tanrı'yla zafer kazanırız, 2 O çiğner düşmanlarımızı.