1Ya RAB, neden uzak duruyorsun, 2 Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun? 2Kötüler gururla mazlumları avlıyor, 2 Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor. 3Kötü insan içindeki isteklerle övünür, 2 Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür. 4Kendini beğenmiş kötü insan Tanrıya yönelmez, 2 Hep, ‹‹Tanrı yok!›› diye düşünür. 5Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. 2 Öyle yücedir ki senin yargıların, 2 Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır. 6İçinden, ‹‹Ben sarsılmam›› der, 2 ‹‹Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.›› 7Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, 2 Dilinin altında kötülük ve fesat saklı. 8Köylerin çevresinde pusu kurar, 2 Masumu gizli yerlerde öldürür, 2 Çaresizi sinsice gözler. 9Gizli yerlerde pusuya yatar 2 Çalılıktaki aslan gibi, 2 Kapmak için mazlumu bekler 2 Ve ağına düşürüp yakalar. 10Kurbanları çaresiz çöker, 2 Saldıranın üstün gücü altında ezilir. 11Kötü insan içinden, ‹‹Tanrı unuttu›› der, 2 ‹‹Örttü yüzünü, asla göremez.›› 12Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! 2 Mazlumları unutma! 13Neden kötü insan seni hor görsün, 2 İçinden, ‹‹Tanrı hesap sormaz›› desin? 14Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, 2 Yardım etmek için onları izlersin; 2 Çaresizler sana dayanır, 2 Öksüzün yardımcısı sensin. 15Kötünün, haksızın kolunu kır, 2 Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten. 16RAB sonsuza dek kral kalacak, 2 Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek. 17Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, 2 Yüreklendirirsin onları, 2 Kulağın hep üzerlerinde; 18Öksüze, düşküne hakkını vermek için, 2 Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.