1Bilgelik çağırıyor, 2 Akıl sesini yükseltiyor. 2Yol kenarındaki tepelerin başında, 2 Yolların birleştiği yerde duruyor o. 3Kentin girişinde, kapıların yanında, 2 Sesini yükseltiyor: 4‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum, 2 Çağrım insan soyunadır! 5Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; 2 Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar! 6Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, 2 Ağzımı doğruları söylemek için açarım. 7Ağzım gerçeği duyurur, 2 Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir. 8Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, 2 Yoktur eğri ya da sapık olanı. 9Apaçıktır hepsi anlayana, 2 Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların. 10Gümüş yerine terbiyeyi, 2 Saf altın yerine bilgiyi edinin. 11Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, 2 Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz. 12Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. 2 Bilgi ve sağgörü bendedir. 13RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir. 2 Kibirden, küstahlıktan, 2 Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim. 14Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. 2 Akıl ve güç kaynağı benim. 15Krallar sayemde egemenlik sürer, 2 Hükümdarlar adil kurallar koyar. 16Önderler, adaletle yöneten soylular 2 Sayemde yönetirler. 17Beni sevenleri ben de severim, 2 Gayretle arayan beni bulur. 18Zenginlik ve onur, 2 Kalıcı değerler ve bolluk bendedir. 19Meyvem altından, saf altından, 2 Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir. 20Doğruluk yolunda, 2 Adaletin izinden yürürüm. 21Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, 2 Hazinelerini doldururum. 22RAB yaratma işine başladığında 2 İlk beni yarattı, 23Dünya var olmadan önce, 2 Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım. 24Enginler yokken, 2 Suları bol pınarlar yokken doğdum ben. 25-26 Dağlar daha oluşmadan, 2 Tepeler belirmeden, 2 RAB dünyayı, kırları 2 Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum. 27RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, 2 Engin denizleri ufukla çevirdiğinde, 28Bulutları oluşturduğunda, 2 Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde, 29Sular buyruğundan öte geçmesinler diye 2 Denize sınır çizdiğinde, 2 Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde, 30Baş mimar olarak Onun yanındaydım. 2 Gün be gün sevinçle dolup taştım, 2 Huzurunda hep coştum. 31Onun dünyası mutluluğum, 2 İnsanları sevincimdi. 32Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: 2 Yolumu izleyenlere ne mutlu! 33Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, 2 Görmezlikten gelmeyin onları. 34Beni dinleyen, 2 Her gün kapımı gözleyen, 2 Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu! 35Çünkü beni bulan yaşam bulur 2 Ve RABbin beğenisini kazanır. 36Beni gözardı edense kendine zarar verir, 2 Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››