1Saldırı altındasın, ey Ninova, surlarını koru, 2 Yolu gözle, belini doğrult, topla bütün gücünü. 2Çünkü RAB Yakupun soyunu 2 İsrailin eski görkemine kavuşturacak; Düşmanları onları perişan edip asmalarını harap etmiş olsa bile. 3Askerlerinin kalkanları kıpkızıl, 2 Yiğitler allar kuşanmış. Savaş arabalarının demirleri hazırlık günü nasıl da parıldıyor! 2 Çam mızraklar sallanıyor havada. 4Sokaklardan fırtına gibi geçiyor savaş arabaları, 2 Meydanlardan koşuşuyorlar her yöne, Şimşek gibi seğirtiyorlar. 2 Görünüşleri meşalelerden farksız. 5Ninova Kralı topluyor seçkin askerlerini, 2 Ama sendeliyorlar yolda. Saldıranlar kent surlarına doğru seğirtiyor, 2 Siperler kuruluyor. 6Irmakların kapıları açıldı 2 Ve yerle bir oldu saray. 7Tanrının dediği oldu, soyup götürdüler kenti. 2 Güvercinler gibi inliyor kadın köleler, Göğüslerini döverek. 8Kaçıp gidiyor Ninova halkı, 2 Boşalan bir havuzun suyu gibi, ‹‹Durun, durun!›› diye bağırıyorlar, 2 Ama geri dönüp bakan yok. 9Yağmalayın altınını, gümüşünü, 2 Yok servetinin sonu. Her tür değerli eşyayla dolup taşıyor. 10Yıkıldı, yerle bir oldu, viraneye döndü Ninova. 2 Eriyor yürekler, Bükülüyor dizler, titriyor bedenler, 2 Herkesin beti benzi soluyor. 11Aslanların inine, 2 Yavru aslanların beslendiği yere ne oldu? Aslanla dişisinin ve yavrularının korkusuzca gezindiği yere ne oldu? 12Aslan, yavrularına yetecek kadarını avladı, 2 Dişileri için avını boğazladı. Mağarasını avladıklarıyla, 2 İnini kurbanlarıyla doldurdu. 13Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Sana karşıyım›› diyor, 2 ‹‹Yakacağım savaş arabalarını, Dumanları tütecek. 2 Genç aslanlarını kılıç yiyip tüketecek. Yeryüzünde av bırakmayacağım sana 2 Ulaklarının sesi işitilmeyecek artık.››