37
1‹‹Yüreğim titrer buna, 2 Yerinden oynar. 2Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, 2 Ağzından çıkan sesi! 3Şimşeğini göğün altındaki her yere, 2 Yeryüzünün dört bucağına salar. 4Ardından bir ses gümbürder, 2 Görkemli sesiyle gürler. 2 Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz. 5Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler, 2 O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar. 6Çünkü kara, ‹Yere düş› der, 2 Sağanağa, ‹Bütün şiddetinle boşal.› 7Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, 2 Herkese işini bıraktırır. 8Hayvanlar kovuklarına girer, 2 İnlerinde otururlar. 9Kasırga yuvasından kopar, 2 Soğuk saçılan rüzgarlardan. 10Tanrının soluğu suları dondurur, 2 Geniş sular buz tutar. 11Bulutlara nem yükler, 2 Şimşeğini her yana yayar. 12Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere 2 Bulutlar Onun istediği yönde döner durur. 13Ya insanları cezalandırmak 2 Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için 2 Yağmur gönderir. 14‹‹Dinle, Eyüp, 2 Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini. 15Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini, 2 Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun? 16Bulutların dengesini, 2 Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun? 17Dünyanın soluğu kesildiğinde 2 Güneyin kavurucu rüzgarı altında 2 Giysilerin seni terletmez mi? 18Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi 2 Onunla birlikte yayabilir misin? 19‹‹Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize, 2 Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz. 20Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi? 2 Kimse yutulmak ister mi? 21Rüzgar geçip göğü temizlediğinde 2 Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz. 22Altın parıltısı geliyor kuzeyden, 2 Tanrı korkunç görkeme bürünmüş. 23Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız. 2 Gücü yücedir, 2 Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez. 24Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, 2 Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.››