37
1‹‹Yüreğim titrer buna, 2 Yerinden oynar.
2Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, 2 Ağzından çıkan sesi!
3Şimşeğini göğün altındaki her yere, 2 Yeryüzünün dört bucağına salar.
4Ardından bir ses gümbürder, 2 Görkemli sesiyle gürler. 2 Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
5Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler, 2 O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
6Çünkü kara, ‹Yere düş› der, 2 Sağanağa, ‹Bütün şiddetinle boşal.›
7Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, 2 Herkese işini bıraktırır.
8Hayvanlar kovuklarına girer, 2 İnlerinde otururlar.
9Kasırga yuvasından kopar, 2 Soğuk saçılan rüzgarlardan.
10Tanrının soluğu suları dondurur, 2 Geniş sular buz tutar.
11Bulutlara nem yükler, 2 Şimşeğini her yana yayar.
12Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere 2 Bulutlar Onun istediği yönde döner durur.
13Ya insanları cezalandırmak 2 Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için 2 Yağmur gönderir.
14‹‹Dinle, Eyüp, 2 Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini.
15Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini, 2 Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
16Bulutların dengesini, 2 Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
17Dünyanın soluğu kesildiğinde 2 Güneyin kavurucu rüzgarı altında 2 Giysilerin seni terletmez mi?
18Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi 2 Onunla birlikte yayabilir misin?
19‹‹Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize, 2 Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
20Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi? 2 Kimse yutulmak ister mi?
21Rüzgar geçip göğü temizlediğinde 2 Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
22Altın parıltısı geliyor kuzeyden, 2 Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
23Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız. 2 Gücü yücedir, 2 Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
24Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, 2 Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.››