1Elihu konuşmasına şöyle devam etti: 2‹‹ ‹Tanrının önünde haklıyım› diyorsun. 2 Doğru buluyor musun bunu? 3Ama hâlâ, ‹Günah işlemezsem 2 Yararım ne, kazancım ne?› diye soruyorsun. 4‹‹Ben yanıtlayayım seni 2 Ve arkadaşlarını. 5Göklere bak da gör, 2 Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir. 6Günah işlersen, Tanrıya ne zararı olur? 2 İsyanların çoksa ne olur Ona? 7Doğruysan, Ona verdiğin nedir, 2 Ya da ne alır O senin elinden? 8Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, 2 Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir. 9‹‹İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, 2 Güçlülere karşı yardım istiyor. 10Ama kimse, ‹Nerede Yaratıcım Tanrı?› demiyor; 2 O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir, 11Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir 2 Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar. 12Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, 2 Ama yanıtlayan yok. 13Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, 2 Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez. 14Onu görmediğini söylediğin zaman bile 2 Davan Onun önündedir, bekle; 15Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, 2 İsyana da pek aldırmaz diyorsun. 16Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, 2 Bilgisizce konuştukça konuşuyor.››