1Elihu konuşmasına şöyle devam etti: 2‹‹Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, 2 Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri. 3Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, 2 Kulak da sözleri sınar. 4Gelin, doğruyu seçelim, 2 İyiyi birlikte öğrenelim. 5‹‹Çünkü Eyüp, ‹Ben suçsuzum› diyor, 2 ‹Tanrı hakkımı elimden aldı. 6Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, 2 Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.› 7Eyüp gibisi var mı? 2 Alayı su gibi içiyor! 8Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, 2 Kötülerle aynı yolda yürüyor. 9Çünkü, ‹Tanrıyı hoşnut etmeye çalışmak 2 İnsana yarar getirmez› diyor. 10‹‹Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! 2 Tanrı kötülük yapar mı, 2 Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla! 11Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, 2 Hak ettiğini başına getirir. 12Tanrı kesinlikle kötülük etmez, 2 Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz. 13Kim yeryüzünü Ona emanet etti? 2 Kim Onu bütün dünyanın başına atadı? 14Eğer niyet eder de 2 Ruhunu ve soluğunu geri çekerse, 15Bütün insanlık bir anda yok olur, 2 İnsan yine toprağa döner. 16‹‹Aklın varsa dinle, 2 Kulak ver sözlerime. 17Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? 2 Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın? 18Krallara, ‹Değersizsiniz›, 2 Soylulara, ‹Kötüsünüz› diyen, 19Önderlere ayrıcalık tanımayan, 2 Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? 2 Çünkü hepsi Onun ellerinin işidir. 20Gece yarısı bir anda ölürler, 2 Herkes sarsılır, ölüp gider, 2 Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür. 21‹‹Tanrının gözleri insanların yolundan ayrılmaz, 2 Attıkları her adımı görür. 22Kötülük yapanların gizlenebileceği 2 Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi. 23Yargılanmak için önüne gelsinler diye, 2 Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz. 24Araştırmadan güçlü insanları kırar, 2 Onların yerine başkalarını diker. 25Çünkü ne yaptıklarını bilir, 2 Gece onları deviriverir, ezilirler. 26Herkesin gözü önünde 2 Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır; 27Artık Onun ardından gitmedikleri, 2 Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için. 28Yoksulun feryadını Ona duyurdular; 2 Düşkünlerin feryadını işitti. 29Ama Tanrı sessiz kalırsa kim Onu suçlayabilir? 2 Yüzünü gizlerse kim Onu görebilir? 2 Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır, 30Tanrısız insan krallık etmesin, 2 Halka tuzak kurmasın diye. 31‹‹Kimse Tanrıya, 2 ‹Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım› dedi mi, 32‹Göremediğimi sen bana öğret, 2 Haksızlık ettimse, bir daha etmem?› 33Onu reddettiğin halde, 2 Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? 2 Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, 2 Öyleyse anlat bana bildiğini. 34‹‹Sağduyulu insanlar, 2 Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki, 35‹Eyüp bilgisizce konuşuyor, 2 Sözlerinin değeri yok.› 36Kötü biri gibi yanıtladığı için 2 Keşke Eyüpün sınanması sonsuza dek sürse! 37Çünkü günahına isyan da ekliyor, 2 Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, 2 Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.››