Soru: Hristiyan yaşamımda günah üzerinde nasıl zafer kazanabilirim?

Yanıt: Kutsal Kitap, günah üzerinde zafer kazanma çabamıza yardımcı olmak için bize birkaç değişik kaynak sunar. Bu dünyadaki hayatımızda günah üzerinde hiçbir zaman tamamen zaferli olmayacağız (1 Yuhanna 1:8), ama hedefimiz bu olmalıdır. Tanrı’nın yardımı ve O’nun Sözü’nün ilkelerini izleyerek yavaş yavaş günah üzerinde zafer kazanabilir ve git gide daha çok Mesih benzerliğinde olabiliriz.

Kutsal Kitap’ın günahı yenme çabamız için sözünü ettiği ilk kaynak Kutsal Ruh’tur. Tanrı, Hristiyan yaşamında zaferli olabilmemiz için bize Kutsal Ruh’u vermiştir. Tanrı, Galatyalılar 5:16-25’de benliğin işlerini Ruh’un meyvesiyle karşılaştırır. Bu ayetler bizi Ruh’ta yaşamaya çağırır. Bütün inanlılar Kutsal Ruh’a zaten sahiptir ama bu ayetler bize Kutsal Ruh’un yönetimine boyun eğerek Kutsal Ruh’ta yaşamamız gerektiğini söylerler. Bu da Kutsal Ruh’un hayatımızdaki yöneltimini tutarlı bir biçimde izlemeyi seçmek anlamına gelir.

Kutsal Ruh’un bir insanın hayatında yaratabileceği fark Petrus’un yaşamında gösterilmiştir. Petrus, Kutsal Ruh’la dolmadan önce İsa’yı üç kez inkâr etmiştir ve bunu da Mesih’i ölüme dek izleyeceğini söyledikten sonra yapmıştır. Ancak Kutsal Ruh’la dolduktan sonra Pentikost Bayramı’nda Yahudiler’le açıkça ve hararetle konuşmuştur.

Ruh’ta yaşar ve Ruh’u söndürmemeye çalışırız (1 Selanikliler 5:19’da sözü edildiği gibi), bunun yerine Ruh’la dolmayı isteriz (Efesliler 5:18-21). Bir insan Kutsal Ruh’la nasıl dolabilir? İlk olarak, bu Eski Antlaşma’da olduğu gibi Tanrı’nın seçimidir. Tanrı, gerçekleştirilmesini istediği işi başarmak için bireyler seçmiş ve bu kişileri Kutsal Ruh’la doldurmuştur (Yaratılış 41:38; Mısır’dan Çıkış 31:3; Çölde Sayım 24:2; 1 Samuel 10:10). Efesliler 5:18-21 ve Koloseliler 3:16’da Tanrı’nın kendilerini Tanrı Sözü’yle dolduranları doldurmayı seçtiğinin kanıtını görmekteyiz. Bu da bizi ikinci kaynağa yöneltir.

Tanrı Sözü olan Kutsal Kitap, Tanrı’nın bizi her iyi iş için donatmak üzere bize Sözü’nü verdiğini söyler (2 Timoteos 3:16-17). Bize nasıl yaşamamız, neye inanmamız gerektiğini öğretir, yanlış yollar seçmişsek bunu bize gösterir ve doğru yola dönmemize ve o yolda kalmamıza yardım eder. İbraniler 4: 12, Tanrı Sözü’nün diri ve güçlü olduğunu, yürek ve tutumlardaki en derin günahları kökünden söküp yenmek için yüreklerimize nüfuz etme gücüne sahip olduğunu söyler. Mezmur yazarı, Mezmur 119’da Kutsal Kitap’ın yaşam değiştiren gücünden bütün ayrıntılarıyla söz eder. Yeşu’ya düşmanlarını yenmekte başarının anahtarının bu kaynağı unutmayıp gece gündüz onun üzerinde düşünerek ona itaat etmek olduğunu söylenmiştir. Tanrı’nın buyurdukları askeri bakımdan mantıklı gelmediği halde Yeşu bunları yerine getirmişti ve Vaat Edilen Diyar’daki savaşlarında zafer kazanmasının anahtarı buydu.

Kutsal Kitap, fazlasıyla çok kez hafife aldığımız bir kaynaktır. Kutsal Kitaplarımızı kiliseye taşıyıp, her gün bir bölüm ya da biraz daha fazla okumakla ona monstralık bir ilgi gösteririz, ama onu ezberlemeyiz, onun üzerinde derin düşünmeyiz ya da onu hayatımıza uyarlamayız; onun hayatımızda gösterdiği günahı itiraf etmeyiz ve bize gösterdiği armağanlardan ötürü Tanrı’yı övmeyiz. İş Kutsal Kitap’a geldiğinde, çoğu kez ya bir anoreksi ya da bir bulimya hastası gibiyizdir. Ya Tanrı Sözü’nden bizi ruhsal olarak ancak hayatta tutacak kadarını yeriz (ama hiçbir zaman sağlıklı, gelişen Hristiyanlar olmamıza yetecek kadarını yemeyiz), ya da sık sık yeriz ama hiçbir zaman ondan ruhsal beslenme almaya yetecek kadar onun üzerinde uzun bir şekilde düşünmeyiz.

Tanrı Sözü’nü her gün okuyup ezberlemeyi bir alışkanlık haline getirmediyseniz bunu yapmaya başlamanız çok önemlidir. Bazıları bir günlük tutmayı yararlı bulurlar. Tanrı Sözü’nden kazandığınız bir şeyi yazana kadar onu okumayı bırakmamayı bir alışkanlık haline getirin. Bazıları, Tanrı’dan kendilerine sözünü ettiği alanlarda değişmelerine yardımcı olmasını isteyerek dualarını yazarlar. Kutsal Kitap, Kutsal Ruh’un hayatlarımızda kullandığı araçtır (Efesliler 6:17), Tanrı’nın ruhsal savaşlarımızda savaşmak için bize verdiği silahların önemli ve büyük bir kısmıdır (Efesliler 6:12-18).

Günaha karşı savaşımızdaki üçüncü önemli kaynak duadır. Yine dua da, Hristiyanlar’ın sık sık lafla desteklediği ama iyice kullanmadıkları bir kaynaktır. Dua toplantılarımız, dua zamanlarımız vs. vardır ama duayı ilk kilisenin yaptığı şekilde kullanmayız (Elçilerin İşleri 3:1; 4:31; 6:4; 13:1-3). Pavlus, kendilerine ruhsal hizmet verdiği kişiler için nasıl dua ettiğinden tekrar tekrar söz eder. Tanrı bize dua konusunda harika vaatler vermiştir (Matta 7:7-11; Luka 18:1-8; Yuhanna 6:23-27; 1 Yuhanna 5:14-15) ve Pavlus ruhsal savaşa hazırlanma konusundaki ayetlerine duayı da dahil eder (Efesliler 6:18).

Dua, hayatlarımızdaki günahın üstesinden gelmekte ne kadar önemlidir? Mesih’in Getsemani Bahçesi’nde, Petrus’un O’nu inkâr etmesinden hemen önceki sözlerine sahibiz. İsa dua ederken Petrus uyumaktadır. İsa onu uyandırıp, “Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız. Ruh isteklidir, ama beden güçsüzdür” der (Matta26:41). Bizler de, Petrus gibi, doğru olanı yapmayı isteriz ama bunu yapacak gücü bulamayız. Tanrı’nın aramaya, kapıyı çalmaya, istemeye devam etme öğüdünü yerine getirmemiz lazımdır ve Tanrı da bize ihtiyacımız olan kuvveti verecektir (Matta 7:7). Dua sihirli bir formül değildir. Dua sadece kendi sınırlarımızı ve Tanrı’nın bitmez tükenmez gücünü kabul edip, kendi yapmak istediklerimizi değil, O’nun yapmamızı istediği şeyleri yapmak için gereken kuvveti bulmak üzere O’na dönmektir (1 Yuhanna 5:14-15).

Günaha karşı savaşımızda dördüncü bir kaynak da kilise, diğer inanlılarla paydaşlıktır. İsa öğrencilerini yolladığı zaman onları ikişer ikişer yollamıştı (Matta 10:1). Elçilerin İşleri Kitabı’ndaki misyonerler tek başlarına değil, ikişer kişilik ya da daha büyük gruplar halinde gönderilmişlerdi. İsa bizlere bir araya gelmekten vazgeçmememiz bunun yerine zamanımızı birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirmek için kullanmamız gerektiğini söyler (İbraniler 10:24). Bize, günahlarımızı birbirimize itiraf etmemizi söyler (Yakup 5:16). Eski Antlaşma Kitabı’nın bilgelik kitaplarında bize demirin demiri bilediği gibi, insanın da insanı bilediği söylenir (Süleyman’ın Özdeyişleri 27:17). Sayılarda kuvvet vardır (Vaiz 4:11-12).

Birçok Hristiyan kendisine karşı sorumlu olacakları bir kardeşin varlığının inatçı günahları yenmekte çok yararlı olduğunu görmüştür. Sizinle konuşup, dua edecek, sizi teşvik edecek hatta azarlayacak bir insan çok değerlidir. Denenme hepimizin başına gelen bir şeydir (1 Korintliler 10:13). Kendisine karşı sorumlu olduğumuz bir kardeş ya da bir grup olması bize en inatçı günahları bile yenmek için yeterli teşvik ve motivasyonu sağlayabilir.

Bazen günah üzerinde zafer hemen elde edilir. Bazen de zafer daha yavaş gelir. Tanrı, bizler O’nun sağladığı kaynakları kullanırken yaşamlarımızda yavaş yavaş bir değişiklik sağlayacağını vaat etmiştir. Tanrı’nın vaatlerine sadık olduğunu bildiğimizden günahı yenme çabalarımızda sebat gösterebiliriz.