1 Böylece bu üç kişi Eyüpe yanıt vermekten vaz geçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi. 2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüpe çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrıdan haklı görüyordu. 3 Elihu Eyüpün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüpü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı. 4 Elihu Eyüple konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü. 5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi. ‹‹Tanrıyı››. 6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: ‹‹Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız.
Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum. 7 ‹Çok gün görenler konuşsun› dedim,
‹Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.› 8 Oysa insana ruh,
Her Şeye Gücü Yetenin soluğu akıl verir. 9 Akıl yaşta değil baştadır.
Adaleti anlamak yaşa bakmaz. 10 ‹‹Bu yüzden, ‹Beni dinleyin› diyorum,
Ben de bildiğimi söyleyeyim. 11 Siz konuşurken ben bekledim,
Siz ne diyeceğinizi araştırırken
Düşüncelerinizi dinledim. 12 Bütün dikkatimi size çevirdim.
Ama hiçbiriniz Eyüpün haksızlığını kanıtlayamadı,
Onun söylediklerine karşılık veremedi. 13 ‹Biz bilgeliğe eriştik,
Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil› demeyin. 14 Ama Eyüpün sözlerinin hedefi ben değildim,
Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım. 15 ‹‹Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık,
Söyleyecek şeyleri kalmadı. 16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim,
Duruyor, yanıt vermiyorlar diye? 17 Benim de söyleyecek sözüm var,
Ben de bildiğimi söyleyeceğim. 18 Çünkü içim dolu,
İçimdeki ruh beni zorluyor. 19 İçim açılmamış şarap gibi,
Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere. 20 Konuşup rahatlamalıyım,
Ağzımı açıp yanıtlamalıyım. 21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek,
Kimseye yaltaklanmayacağım. 22 Çünkü yaltaklanmayı bilsem,
Yaratıcım beni hemen yok ederdi.