ସେ (ପୁ) ତାଙ୍କୁ (ସ୍ତ୍ରୀ) କହିଲେ
4
1 ହେ ମୋର ପ୍ରିୟେ, ତୁମ୍ଭେ ସୁନ୍ଦରୀ ଓ
ତୁମ୍ଭେ ଓଢ଼ଣା ତଳେ ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖାଯାଅ।
ତୁମ୍ଭ ନେତ୍ର କପୋତ ତୁଲ୍ୟ,
ତୁମ୍ଭର କେଶ ଗିଲିୟଦ ପର୍ବତରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସୁଥିବା ଛେଳିପଲ ତୁଲ୍ୟ।
2 ତୁମ୍ଭର ଦାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ନୂତନ ଲୋମକଟା,
ସ୍ନାନରୁ ଉତ୍ଥିତ ମେଷୀ ପଲ ତୁଲ୍ୟ।
ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଯଥାର୍ଥ ଭାବରେ ମାନିଛି
ଏବଂ ସେଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ହଜି ନାହାନ୍ତି।
3 ତୁମ୍ଭର ଓଷ୍ଠାଧର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଲୋହିତ ରଙ୍ଗର ଫିତା
ଓ ତୁମ୍ଭର ପାଟି ସୁନ୍ଦର।
ଓଢ଼ଣା ତଳେ ତୁମ୍ଭ କପାଳ
ଡାଳିମ୍ବ ଖଣ୍ଡ ତୁଲ୍ୟ।
4 ତୁମ୍ଭର ବେକ ସେହି ଦୁର୍ଗ ପରି
ଯାହାକି ଦାଉଦଙ୍କର ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ଧାରଣ କରିଥିଲା।
ସେହି ଦୁର୍ଗ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ସହସ୍ର ଚର୍ମ ବୀରଗଣର
ସକଳ ଢାଲ ଟଙ୍ଗା ଯାଇଥିଲା।
5 ତୁମ୍ଭର ସ୍ତନଯୁଗଳ ଶୋଶନ ପୁଷ୍ପ ବନରେ ଚରିବାର
ଯାଆଁଳା ହରିଣ ଛୁଆ ତୁଲ୍ୟ।
6 ଦିବସ ନ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ଓ ଛାୟା ବହି ନ ଯିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ମୁଁ ଗନ୍ଧରସ ପର୍ବତ
ଓ କୁନ୍ଦୁରୁ ଉପପର୍ବତକୁ ଯିବି।
7 ଆଗୋ ମୋର ପ୍ରିୟେ, ତୁମ୍ଭେ ମୁଣ୍ଡରୁ ପାଦ ଯାଏ ସୁନ୍ଦରୀ।
ତୁମ୍ଭଠାରେ କୌଣସି ଖୁଣ ନାହିଁ।
8 ଆଗୋ ମୋର ପ୍ରିୟେ, ମୋ’ ସଙ୍ଗେ ଲିବାନୋନ୍ରୁ ଆସ।
ଅମାନାର ଶୃଙ୍ଗରୁ,
ଶନୀର ଓ ହର୍ମୋଣରୁ
ଏବଂ ସିଂହମାନଙ୍କ ଗୁମ୍ଫାରୁ
ଓ ଚିତା ବାଘମାନଙ୍କ ବାସ ସ୍ଥାନରୁ।
9 ହେ ମୋର ଭଉଣୀ, ହେ ମୋର କନ୍ୟା,
ତୁମ୍ଭେ ମୋର ହୃଦୟକୁ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁର ଗୋଟିଏ ଗ୍ଭହାଣିରେ
ଏବଂ ଗୋଟିଏ ଅଳଙ୍କାର ହାରରେ ଗ୍ଭେରି କରିଅଛି।
10 ଆଗୋ ମୋର ଭଗିନୀ, ହେ ମୋର ପ୍ରିୟେ,
ତୁମ୍ଭର ପ୍ରେମ କେମନ୍ତ ମନୋରମ।
ତୁମ୍ଭ ପ୍ରେମ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ ଅପେକ୍ଷା ଉତ୍ତମ।
ପୁଣି ତୁମ୍ଭ ତୈଳର ସୁଗନ୍ଧ ସର୍ବପ୍ରକାର ସୁଗନ୍ଧି ଦ୍ରବ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଉତ୍ତମ।
11 ଆଗୋ ମୋର ପ୍ରିୟେ, ମହୁଫେଣାରୁ ମହୁ ଝରିବା ପରି ତୁମ୍ଭ ଓଷ୍ଠାଧର ମହୁ ଝରେ।
ଦୁଗ୍ଧମଧୁ ତୁମ୍ଭ ଜିହ୍ୱା ତଳେ ଥାଏ।
ତୁମ୍ଭ ବସ୍ତ୍ରର ସୁଗନ୍ଧି ଲିବାନୋନ୍ର ସୁଗନ୍ଧ ତୁଲ୍ୟ।
12 ମୋର ଭଗିନୀ, ମୋର ପ୍ରିୟେ,
ଏକ ରୁଦ୍ଧ ଉଦ୍ୟାନ, ଏକ ରୁଦ୍ଧ ନିର୍ଝର, ଏକ ରୁଦ୍ଧ ଝରଣା।
13 ତୁମ୍ଭର ଗ୍ଭରାଗଛଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ
ବହୁମୂଲ୍ୟ ଡାଳିମ୍ବ ବୃକ୍ଷ ତୁଲ୍ୟ।
ସେଠାରେ ହେନା ଗ୍ଭରାଗଛ ଅଛି।
14 ସେଠାରେ ଜଟାମାଂସୀ ଓ କେଶର,
ବଚ ଓ ଡାଳଚିନି, ସର୍ବପ୍ରକାର କୁନ୍ଦୁରୁ ବୃକ୍ଷ ବିଶିଷ୍ଟ ଗନ୍ଧରସ
ଓ ଅଗୁରୁ ସର୍ବପ୍ରକାର ପ୍ରଧାନ ସୁଗନ୍ଧି ବୃକ୍ଷ ଅଛି।
15 ତୁମ୍ଭେ ଉଦ୍ୟାନର ଏକ ଝରଣା,
ଅମୃତ ଜଳର କୂପ
ଓ ଲିବାନୋନ୍ରୁ ପ୍ରବାହିତ ସ୍ରୋତ ଅଟ।
ସେ (ସ୍ତ୍ରୀ) କହିଲେ
16 ହେ ଉତ୍ତରୀୟ ବାୟୁ, ଜାଗ।
ଦକ୍ଷିଣ ବାୟୁ, ଆସ।
ମୋ’ ଉଦ୍ୟାନର ସୁଗନ୍ଧି ଯେପରି ଗ୍ଭରିଆଡ଼େ ବିଚ୍ଛୁରିତ ହେବ
ଏବଂ ବାହାରକୁ ଆସିବ, ଏଥିପାଇଁ ତହିଁ ଉପରେ ପ୍ରବାହିତ ହୁଅ।
ମୋହର ପ୍ରିୟତମ, ଆପଣା ଉଦ୍ୟାନକୁ ଆସନ୍ତୁ
ଓ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଫଳସବୁ ଭୋଜନ କରନ୍ତୁ।