52
സംവിധായകന്. എദോമ്യനായ ദോവേഗ് ശൌലിന്‍റെയടുത്തു ചെഘ് “ദാവീദ് അഹീമേലെക്കിന്‍റെ ഭവനത്തിലുഐ്”എഘു പറഞ്ഞപ്പോഴത്തെ ദാവീദിന്‍റെ ഒരു ധ്യാനഗീതം.
മഹാനായ മനുഷ്യാ, നിന്‍റെ സ്വന്തം പാപങ് ങ ളെച്ചൊഥി പൊങ്ങച്ചം പറയുഘതെന്തിന്?
നീ തുടര്‍ച്ചയായി ദൈവത്തിന് അനിഷ്ടം പ്രവര്‍ ത്തിക് കുഘു.
നീ ബുദ്ധിശൂന്യമായ പദ്ധതകളിടുഘു.
നിന്‍റെ നാവ് മൂര്‍ച്ചയേറിയ ക്ഷൌരക്കത്തി പോലെയാകുഘു.
നീ എ പ്പോഴും നുണപറയുകയും ആള്‍ക്കാരെ വഊിക്കാന്‍ ശ്ര മിക്കുകയും ചെയ്യുഘു!
നങയെക്കാള്‍ നീ തിങയെ സ്നേഹിക്കുഘു.
സത്യം പറയുഘതിനെക്കാള്‍ നുണ പറയാന്‍ നീ ഇഷ്ടപ്പെടുഘു.
നീയും നിന്‍റെ നുണപറയുഘ നാവും ജനത്തെ വേദ നി പ്പിക്കാനിഷ്ടപ്പെടുഘു.
അതിനാത ദൈവം നിഘ നിത്യമായി നശിപ്പിക്കും!
അവന്‍ നിഘ, ഒരു ചെടി വേരോടെ പിഴുതെടു ക്കുന് പോ ലെ വീട്ടിതനിഘു പറിച്ചെടുക്കും!
നഥ മനുഷ്യര്‍ ഇതു കാണുകയും
ദൈവത്തെ ഭയക്കാ നും ആദരിക്കാനും പഠിക്കുകയും ചെയ്യും.
അവര്‍ നിഘ പരിഹസിച്ചുകൊഐു പറയും,
“ദൈവത്തെ ആശ്രയിക്കാത്ത അയാള്‍ക്ക് എന്തൊ ക് കെ സംഭവിച്ചുവെഘു നോക്കൂ.
തന്‍റെ സ്വത്തും നുണ കളും തഘ രക്ഷക്കുമെഘാണയാള്‍ കരുതിയ്ത്.”
പക്ഷേ ഞാന്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ ആലയത്തിത വളരുഘ ഒ രു പച്ച ഒലീവുമരം പോലെയാണ്.
ദൈവത്തിന്‍റെ സത് യസ്നേഹത്തിത ഞാനെഘും വിശ്വസിക്കും.
ദൈവമേ, നീ ചെയ്തകാര്യങ്ങളാത നിഘ ഞാന്‍ എഘ ക്കും വാഴ്ത്തും.
നിന്‍റെ ഭക്തങാരുടെ മുന്പിത ഞാന്‍ നി ന്‍റെ നാമത്തെക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കും.
കാരണം, അത് വളരെ നഥതാണ്!