127
ആലയത്തിലേക്കു കയറിപ്പോകുഘതിനുള്ള ശലോമോന്‍റെ ഒരു ഗാനം.
ഒരു മന്ദിരം പണിയുഘതു യഹോവയഥങ്കിത
പണിക്കാരുടെ അദ്ധ്വാനം വെറുതെയാകുഘു.
ഒരു നഗരത്തെ നിരീക്ഷിക്കുഘത് യഹോവയഥങ്കിത
കാവതക്കാര്‍ വെറുതെ സമയം കളയുകയാണ്.
അതിരാവിലെ ഉണരുഘതും വൈകിയുറങ്ങുഘതും
ജീ വിതമാര്‍ഗ്ഗം തേടി അദ്ധ്വാനിക്കുഘതും വൃഥാവിലാകു ഘു.
ദൈവം താന്‍ സ്നേഹിക്കുഘ ജനത്തെ,
അവര്‍ ഉറങ്ങു ന്പോള്‍ പോലും പരിപാലിക്കുഘു.
കുട്ടികള്‍ യഹോവയുടെ സമ്മാനമാകുഘു.
ഒരു അമ്മ യുടെ ശരീരത്തിത നിഘുള്ള പ്രതിഫലമാണവര്‍.
ഒരു യൌവനക്കാരന്‍റെ പുത്രങാര്‍
ഒരു ഭടന്‍റെ ആവ നാഴിയിലെ അന്പുകള്‍ പോലെയാകുഘു.
പുത്രങാരെക്കൊഐ് ആവനാഴി നിറയ്ക്കുഘവര്‍ അ തീവസന്തുഷ്ടര്‍.
അയാളൊരിക്കലും തോല്പി ക്കപ് പെടിഥ.
പൊതുസ്ഥലങ്ങളിത അയാളുടെ ശത്രുക്കളിത നിഘ്
അവര്‍ അവനെ സംരക്ഷിക്കും.