സ്നേഹമാണ് ഏറ്റവും നല്ല ദാനം
13
ഇനി ഞാന്‍ നിങ്ങളെ എല്ലാറ്റിലും മികച്ച വഴി കാണിക്കാം. ഞാന്‍ മനുഷ്യരുടെയും ദൂതന്മാരുടെ പോലും ഭാഷകളില്‍ സംസാരിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ എനിക്കു സ്നേഹമില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ വെറും മുഴങ്ങുന്ന മണിയോ ചിലന്പുന്ന ഇലത്താളമോ ആയിരിക്കും. എനിക്കു പ്രവചനവരമുണ്ടായേക്കാം, എനിക്ക് ദൈവത്തിന്‍റെ എല്ലാ രഹസ്യ സംഗതികളും അറിയിക്കാനായേക്കാം, എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും അറിയാനായേക്കും, മലകളെപ്പോലും മാറ്റാന്‍ കഴിയുന്നത്ര ഉറച്ച വിശ്വാസവും എനിക്കുണ്ടായേക്കാം. പക്ഷേ ഇതെല്ലാം ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്കു സ്നേഹമില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഒന്നുമല്ല. പാവങ്ങളെ തീറ്റിപ്പോറ്റാന്‍ എനിക്കുള്ളതെല്ലാം ദാനം ചെയ്താലും, എന്‍റെ ശരീരം തന്നെ യാഗമായി കത്തിക്കാന്‍ കൊടുത്താലും എനിക്കു സ്നേഹമില്ലെങ്കില്‍ ഇങ്ങനെയെല്ലാം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് എനിക്കൊന്നും കിട്ടില്ല.
സ്നേഹം ക്ഷമിക്കുന്നു, സ്നേഹം ദയ കാണിക്കുന്നു. അത് അസൂയയല്ല; അഹന്തയല്ല, ഗര്‍വ്വുമല്ല; സ്നേഹം അയോഗ്യമല്ല, സ്വാര്‍ത്ഥമല്ല. സ്നേഹം കോപിയ്ക്കുന്നുമില്ല. സ്നേഹം അതിനെതിരെ ചെയ്ത തെറ്റുകള്‍ ഓര്‍ക്കാറില്ല. അനീതിയില്‍ സ്നേഹം സന്തോഷിക്കുന്നുമില്ല. പക്ഷേ സ്നേഹം സത്യത്തില്‍ സന്തോഷിക്കുന്നു. സ്നേഹം ക്ഷമാപൂര്‍വ്വം എല്ലാം സ്വീകരിക്കുന്നു. സ്നേഹം എല്ലായ്പ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നു. എപ്പോഴും പ്രത്യാശിക്കുന്നു. എപ്പോഴും ശക്തമായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സ്നേഹം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കുന്നില്ല. പ്രവചനവരമുണ്ടെങ്കിലും അവ അവസാനിക്കും. പല തരത്തിലുള്ള ഭാഷ സംസാരിക്കാനുള്ള വരമുണ്ടെങ്കിലും അവ അവസാനിക്കും. അറിവിന്‍റെ വരമുണ്ടെങ്കിലും അവ അവസാനിക്കും. അവയൊന്നും പൂര്‍ണ്ണമല്ലാത്തതിനാല്‍ ആണ് അവ അവസാനിക്കുന്നത്. 10 പക്ഷേ എപ്പോള്‍ പൂര്‍ണ്ണത കൈവരുന്നുവോ അപ്പോള്‍ അപൂര്‍ണ്ണമായവ അവസാനിക്കും.
11 ഞാന്‍ ഒരു കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോള്‍, ഒരു കുട്ടിയെപ്പൊലെ സംസാരിച്ചു, കുട്ടിയെപ്പോലെ ചിന്തിച്ചു, കുട്ടിയെപ്പോലെ നിരൂപിച്ചു. ഞാനൊരു പുരുഷനായപ്പോള്‍, ഞാന്‍ ആ കുട്ടിത്തരങ്ങള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചു. 12 നമ്മെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അങ്ങനെ തന്നെ. ഇപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ കാണുന്നത് ഒരു ഇരുണ്ട കണ്ണാടിയിലേക്കു നോക്കുന്പോലെയാണ്. എന്നാല്‍ ആ സമയം, ഭാവിയില്‍ നമുക്കു വ്യക്തമായി കാണാം. ഇപ്പോള്‍ എനിക്കു ഒരു ഭാഗം മാത്രമേ അറിയൂ. എന്നാല്‍ ആ സമയം, ദൈവം എന്നെ അറിയുന്പോലെ എനിക്ക് എല്ലാമറിയാന്‍ കഴിയും. 13 അതിനാല്‍ ഇതു മൂന്നും തുടരും. വിശ്വാസം, പ്രത്യാശ, സ്നേഹം. ഇവയില്‍ ഏറ്റവും മഹനീയം സ്നേഹമാണ്.