79
سرود آساف
دعا برای رهایی قوم
خدایا، امّتها به سرزمین تو داخل شده،
معبد مقدّس تو را بی‌حرمت ساخته
و اورشلیم را به ویرانه‌ای تبدیل نمودند.
جنازه‌های بندگان تو را خوراک مرغان هوا ساختند
و گوشت بدن خادمان تو را به حیوانات وحشی دادند.
خونشان را مانند آب در اطراف اورشلیم پاشیدند
و کسی باقی نماند
که آنها را به خاک بسپارد.
در مقابل همسایگان خود، خوار و ذلیل گشته‏‌ایم
و آنها ما را مسخره می‌کنند.
خداوندا، آیا برای همیشه با ما خشمگین خواهی بود؟
آیا خشم تو ما را همچون آتش خواهد سوزانید؟
خشم خود را بر سر ملّتهایی که تو را نمی‌شناسند
و مردمی که تو را نمی‌پرستند بریز.
چون آنها بودند که قوم تو را کشتند
و سرزمین تو را ویران کردند.
ما را به‌خاطر گناهان اجدادمان مجازات نکن.
اینک بر ما رحم کن،
زیرا که ما امید خود را از دست داده‌ایم.
خدایا، به‌خاطر حرمت نام خود، ما را کمک کن،
ما را نجات بده
و گناهان ما را بیامرز.
10 چرا باید قومهای خدا نشناس از ما بپرسند:
«خدای شما کجاست؟»
بگذار وقتی‌که تو قومها را به‌خاطر ریختن خون بندگانت مجازات می‌کنی،
ما به چشم خود ببینیم.
11 به نالهٔ زندانیان گوش بده
و با قدرت خود آنهایی را که محکوم به مرگ هستند، آزاد کن.
12 کسانی که تو را بی‌حرمت می‌کنند،
هفت برابر مجازات کن.
13 آنگاه ما که قوم تو و گوسفندان چراگاه تو هستیم
همیشه سپاسگزار تو خواهیم بود
و تا ابد تو را پرستش خواهیم نمود.