60
سرود داوود برای تعلیم
وقتی‌که او علیه ارم‌نهرین و ارم‌صوبه جنگید و یوآب دوازده هزار نفر از اَدومیان را کشت
دعا برای رهایی
1 خدایا، تو ما را ترک کرده و پراکنده ساخته‌ای؛
از ما خشمگین هستی؛ امّا اینک به سوی ما بازگرد.
2 زمین را لرزانده و از هم شکافته‌ای،
پس چاره‌ای کن، زیرا از هم پاشیده می‌شود.
3 تو قوم خود را گرفتار مشکلات سخت کردی
و شراب سرگردانی به ما نوشاندی.
4 به آنهایی که از تو می‌ترسند
خبر دادی تا از خطر بگریزند.
5 با قدرت خود ما را نجات ده و دعای من را اجابت فرما
تا آنهایی که محبوب تو هستند، رهایی یابند.
6 خداوند از جایگاه مقدّس خود به ما وعده داد و فرمود:
«با سرافرازی، شهر شکیم
و دشت سُكوّت را بین قوم تقسیم خواهم نمود.
7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من.
افرایم کلاهخود من است
و یهودا عصای سلطنت من،
8 موآب لگن شست‌وشو‌ی من خواهد بود
و به نشانهٔ مالکیّتم کفش خود را بر اَدوم پرت خواهم کرد.
و بر فراز فلسطین بانگ پیروزی بر خواهم آورد.»
9 چه کسی مرا به شهر مستحکم می‌برد؟
چه کسی مرا به اَدوم راهنمایی می‌کند؟
10 خدایا، آیا حقیقتاً ما را ترک کرده‌ای؟
و پیشاپیش لشکر ما نخواهی رفت؟
11 خدایا، در مقابله با دشمنان به ما کمک کن،
زیرا کمک انسان بی‌فایده است.
12 با کمک خدا پیروزی از آن ما خواهد بود،
او دشمنان ما را سرکوب خواهد کرد.