102
دعای شخصی درمانده که اعتراض‌های خود را به خداوند می‌گوید
دعای شخص جوان
1 خداوندا، دعایم را بشنو
و به فریاد من برس.
2 در روزهای سختی از من روی متاب.
به من گوش بده
و چون تو را بخوانم،
دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.
3 زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود
و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.
4 دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است.
اشتها و میل به غذا ندارم.
5 از بس ناله کرده‌ام،
در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.
6 مثل مرغ وحشی در صحرا
و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.
7 خوابم نمی‌برد،
مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.
8 دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند
و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.
9-10 به‌خاطر خشم و غضب تو،
به جای نان، خاکستر می‌خورم
و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند،
زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
11 عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است
و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.
12 امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است
و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.
13 می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد
و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی،
و رحمت خود را نشان بدهی.
14 بندگان تو آن را دوست می‌دارند،
گرچه ویرانه گشته؛
نسبت به آن رحمت می‌دارند،
گرچه خرابه گشته.
15 ملل جهان از نام خداوند،
و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.
16 هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد کند،
جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.
17 به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد
و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.
18 این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند
و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.
19 خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان
به زمین نظر افکنده است.
20 ناله‌های زندانیان را شنید
و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.
21 در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید
و در اورشلیم او را خواهند پرستید،
22 وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند
و او را پرستش نمایند.
23 خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت
و عمرم را کوتاه کرد.
24 ای خدا نگذار که اکنون بمیرم،
قبل از آنکه به پیری برسم.
ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی
25 در ابتدا زمین را آفریدی
و آسمانها کار دستهای توست.
26 آنها از میان خواهند رفت،
امّا تو باقی خواهی ماند.
همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد
و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.
27 امّا تو همیشه همان هستی
و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.
28 فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند
و در زیر سایهٔ حمایت تو،
نسل آنها پایدار خواهد بود.