یوسف و برادرانش
37
1 یعقوب به زندگی در كنعان كه محل اقامت پدرش بود، ادامه داد.
2 و این داستان زندگی یعقوب و خانوادهٔ اوست:
یوسف كه جوان هفده ساله‌ای بود، به اتّفاق برادرانش -پسران بلهه و زلفه زنان صیغه‌ای پدرش- از گلّهٔ پدر خود مواظبت می‌كرد. او از كارهای بدی كه برادرانش می‌كردند به پدرش خبر می‌داد.
3 یعقوب، یوسف را از تمام پسرانش بیشتر دوست می‌داشت. زیرا یوسف در زمان پیری او به دنیا آمده بود. او برای یوسف ردای بلندِ آستین داری دوخته بود.
4 وقتی برادرانش دیدند كه پدرشان یوسف را بیشتر از آنها دوست دارد، از او خیلی بدشان آمد. به طوری كه نمی‌توانستند با او دوستانه صحبت كنند.
5 یک شب یوسف خوابی دید. وقتی خوابش را برای برادرانش تعریف كرد، آنها از او بیشتر متنفّر شدند.
6 یوسف گفت: «گوش بدهید چه خوابی دیده‌ام.
7 ما همه در یک مزرعه مشغول بستن دسته‌های گندم بودیم. دستهٔ گندم من بلند شد و راست ایستاد. دسته‌های گندم شما دور دستهٔ گندم من ایستادند و در مقابل آن تعظیم كردند.»
8 برادرانش گفتند: «آیا فكر می‌كنی تو پادشاه و فرمانروای ما خواهی شد؟» پس به‌خاطر خوابی كه یوسف دیده و برای آنها تعریف كرده بود نفرت آنها از او بیشتر شد.
9 بعد از آن یوسف خواب دیگری دید و به برادرانش گفت: «من خواب دیگری دیدم. خواب دیدم كه خورشید و ماه و یازده ستاره به من تعظیم می‌كردند.»
10 او این خواب را برای پدرش هم تعریف كرد. پدرش او را سرزنش كرد و گفت: «این چه خوابی است كه دیده‌ای؟ آیا فكر می‌كنی كه من و مادرت و برادرانت آمده و در مقابل تو تعظیم خواهیم كرد؟»
11 برادران یوسف به او حسادت می‌ورزیدند. امّا پدرش این موضوع را به‌خاطر سپرد.
فروش یوسف و بردن او به مصر
12 یک روز كه برادران یوسف برای چرانیدن گلّه به شكیم رفته بودند،
13 یعقوب به یوسف گفت: «برادرانت در شكیم مشغول چرانیدن گلّه هستند، بیا تو را آنجا بفرستم.» یوسف گفت: «من حاضرم.»
14 پدرش گفت: «برو و از سلامتی برادرانت و از وضع گلّه برای من خبر بیاور.» پس پدرش او را از دشت حبرون به شكیم فرستاد.
وقتی یوسف به شكیم رسید،
15 در آنجا دنبال برادرانش می‌گشت. مردی او را دید و پرسید: «دنبال چه می‌گردی؟»
16 یوسف گفت: «دنبال برادرانم می‌گردم. آنها مشغول چرانیدن گلّه هستند. آیا می‌دانی آنها كجا هستند؟»
17 آن مرد گفت: «از اینجا رفته‌اند. من از آنها شنیدم كه به دوتان می‌روند.» پس یوسف به دنبال برادران خود رفت و آنها را در دوتان پیدا كرد.
18 برادرانش او را از دور دیدند و قبل از اینکه به آنها برسد توطئه چیدند تا او را بكشند.
19 آنها به یكدیگر گفتند: «کسی‌که برای ما خواب دیده است، می‌آید.
20 بیایید همین حالا او را بكشیم و در یكی از این چاههای خشک بیندازیم و بگوییم جانور درّنده‌ای او را كشته است. آن وقت ببینیم تعبیر خوابهای او چه خواهد شد.»
21 رئوبین وقتی این را شنید كوشش كرد تا او را نجات بدهد. پس گفت: «او را نكشیم،
22 او را در یكی از این چاهها بیندازیم و به او صدمه‌ای نزنیم.» او این را به‌خاطر این گفت تا او را نجات داده به نزد پدرش بازگرداند.
23 وقتی یوسف به نزد برادرانش آمد، آنها او را گرفته و آن ردای بلند آستین‌دار را از تنش درآوردند.
24 سپس او را در چاه خشک و بی‌آبی انداختند.
25 وقتی آنها مشغول غذا خوردن بودند، متوجّه شدند كه كاروان اسماعیلیان كه از جلعاد به مصر می‌رود از آنجا می‌گذرد و بار شتران آنها هم كتیرا و بلسان و لادن بود.
26 یهودا به برادرانش گفت: «از اینكه برادر خود را بكشیم و موضوع قتل او را پنهان كنیم چه نفعی به ما می‌رسد؟
27 بیایید او را به این اسماعیلیان بفروشیم. در آن صورت ما به او صدمه‌ای نزده‌ایم. از اینها گذشته او برادر و از گوشت و خون ماست.» برادرانش با پیشنهاد او موافقت كردند.
28 وقتی تاجرهای مدیانی از آنجا می‌گذشتند آنها یوسف را از چاه بیرون كشیدند و او را به قیمت بیست سكّهٔ نقره به اسماعیلیان فروختند. آنها او را به مصر بردند.
29 وقتی رئوبین به سر چاه آمد، دید كه یوسف در آنجا نیست. از غصّه لباس خود را پاره كرد.
30 و به نزد برادرانش برگشت و گفت: «پسر در آنجا نیست. حالا من چه‌كار كنم.»
31 آنها بُزی را كشتند و ردای یوسف را در خون آن بُز فرو كردند.
32 سپس آن ردای آستین‌دار خونی را به نزد پدر خود بردند و گفتند: «ما این را پیدا كرده‌ایم. ببین آیا مال پسر توست؟»
33 یعقوب آن ردا را شناخت و گفت: «بلی این مال اوست. حتماً حیوان درّنده‌ای او را كشته است. پسرم یوسف پاره‌پاره شده است.»
34 یعقوب از غصّه لباس خود را پاره كرد و لباس سوگواری پوشید و مدّت درازی برای پسرش ماتم گرفت.
35 تمام پسرها و دخترهای او آمدند تا او را تسلّی بدهند، امّا او آنها را رد كرد و گفت: «من با ماتم به گور خواهم رفت.» پس او به گریه و زاری برای پسرش ادامه می‌داد.
36 امّا تاجران مدیانی یوسف را به مصر بردند و او را به فوتیفار كه یكی از افسران فرعون كه فرماندهٔ محافظان کاخ بود، فروختند.