جدایی اَبرام و لوط
13
1 اَبرام با زنش و هرچه داشت به طرف شمال مصر به قسمت جنوبی كنعان رفت و لوط هم همراه او بود.
2 اَبرام مرد بسیار ثروتمندی بود. او گوسفندان، بُزها، گاوها و طلا و نقرهٔ فراوانی داشت.
3 او آنجا را ترک كرد و از جایی به جایی دیگر می‌رفت تا به بیت‌ئیل رسید. او به محلی بین بیت‌ئیل و عای رسید، یعنی همان جایی كه قبلاً خیمه زده
4 و قربانگاهی بنا كرده بود. پس در آنجا خداوند را پرستش نمود.
5 لوط نیز گوسفندان و بُزها و گاوها و فامیل و غلامان بسیاری داشت.
6 لوط و اَبرام هر دو چارپایان بسیاری داشتند و چراگاه به اندازهٔ كافی نبود تا هردوی آنها در آنجا زندگی كنند.
7 سرانجام بین چوپانان اَبرام و چوپانان لوط اختلافاتی پیدا شد. (در آن موقع كنعانیان و فرزیان هنوز در آنجا زندگی می‌كردند.)
8 پس اَبرام به لوط گفت: «ما با هم فامیل هستیم و چوپانان تو نباید با چوپانان من اختلاف داشته باشند.
9 پس بیا از هم جدا شویم. تو هر قسمت از زمین را كه می‌خواهی انتخاب كن. تو به یک طرف برو و من به طرف دیگر.»
10 لوط خوب به اطراف نگاه كرد و دید كه تمام دشت اردن و تمام راه صوغر مانند باغ خداوند و یا مانند زمین مصر، آب فراوان دارد. (این قبل از آن بود كه خداوند شهرهای سدوم و غموره را خراب كند.)
11 بنابراین لوط تمام دشت اردن را برای خود انتخاب كرد و به طرف شرق حركت كرد و به این ترتیب این دو نفر از هم جدا شدند.
12 اَبرام در سرزمین كنعان ماند و لوط در بین شهرهای دشت اردن تا نزدیک سدوم ساكن شد.
13 مردم این شهر بسیار شریر بودند و به ضد خداوند گناه می‌كردند.
اَبرام به حبرون می‌رود
14 بعد از اینکه لوط آنجا را ترک كرد، خداوند به اَبرام فرمود: «از همان جایی كه هستی خوب به همهٔ اطراف نگاه كن.
15 من تمام سرزمینی را كه می‌بینی برای همیشه به تو و به نسل تو خواهم داد.
16 من نسلهای بسیاری به تو خواهم بخشید به طوری كه كسی نتواند همهٔ آنها را بشمارد. شمارش آنها مثل شمارش غبار زمین خواهد بود.
17 حال برو و تمام سرزمین را ببین زیرا من همهٔ آن را به تو خواهم داد.»
18 پس اَبرام كوچ كرد و اردوی خود را نزدیک بلوطستان ممری كه در حبرون است، بنا كرد و در آنجا قربانگاهی برای خداوند ساخت.