کتاب مزامیر
معرّفی کتاب
کتاب مزامیر، کتاب سرود و دعای کتاب‌مقدّس است، که توسط اشخاص مختلفی در زمانی طولانی به نگارش درآمده است. این سرودها و دعاها توسط بنی‌اسرائیل جمع‌آوری گردیده و در مراسم عبادتی و نیایش‌های آنان مورد استفاده قرار گرفته و سپس به کتابهای مذهبی آنان اضافه شده است.
این سرودها و اشعار مذهبی انواع متفاوتی دارند: سرودهای پرستشی و تمجید خدا؛ دعاهای درخواست کمک، طلب حمایت و استمداد برای نجات و رستگاری؛ توبه و درخواست آمرزش؛ سپاسگزاری از برکات خدا؛ و درخواست مجازات دشمنان. این سرودها هم به صورت فردی است و هم به صورت اجتماعی؛ برخی توصیف بسیار صمیمانه‌ای از احساس یک فرد می‌باشد، درحالی‌که برخی دیگر، احساسات و نیاز قوم را بیان می‌کند.
عیسی مسیح نیز از مزامیر استفاده می‌کرد، نویسندگان عهد جدید نیز از آن استفاده کرده‌اند و کلیسا نیز این کتاب را محترم دانسته و از ابتدا آن را در مراسم عبادتی کلیسا مورد استفاده قرار داده است.
تقسیم‌بندی کتاب:
یکصد و پنجاه مزمور به پنج گروه تقسیم گردیده‌اند:
کتاب اول: مزامیر 1-41
کتاب دوم: مزامیر 42-72
کتاب سوم: مزامیر 73-89
کتاب چهارم: مزامیر 90-106
کتاب پنجم: مزامیر 107-150
کتاب اول
1
(مزامیر 1-41)
خوشبختی واقعی
‌خوشا به حال کسی‌که
با شریران مشورت نمی‌کند
و به راه گناهکاران نمی‌رود
و با مسخره‌کنندگان همنشین نمی‌شود،
بلکه خوشی او اطاعت از شریعت خداوند است
و شب و روز به دستورات او می‌اندیشد.
او مانند درختی است که در کنار نهر آب کاشته شده باشد،
میوهٔ خود را در موسمش می‌دهد
و برگهایش پژمرده نمی‌گردد
و در همهٔ کارهای خود موفّق است.
امّا شریران چنین نیستند.
بلکه آنان مانند کاهی هستند که باد آنها را پراکنده می‌سازد.
بنابراین شریران در روز داوری محکوم خواهند گردید
و در جمع ایمانداران نخواهند ایستاد.
خداوند راهنما و حافظ نیكوکاران است
امّا عاقبت بدکاران هلاکت و نابودی است.