کتاب لاویان
معرّفی کتاب
کتاب لاویان، شرح مقرّرات پرستش و مراسم مذهبی قوم کهن اسرائیل و دستوراتی برای کاهنانی که مسئول انجام مراسم و قوانین بودند، می‌باشد.
موضوع اصلی کتاب، قدّوسیّت خداست و اینکه قوم او در عبادت و زندگی باید از چه روشهایی پیروی کنند تا رابطه‌شان با او که «خدای قدّوس اسرائیل» است، حفظ شود.
مشهورترین کلمات این کتاب در فصل 18:19 می‌باشد که عیسی آن را دومین و بزرگترین حکم خواند: «همسایهٔ خود را مانند جان خود دوست بدار.»
تقسیم‌بندی کتاب
قوانین هدایا و قربانی‌ها 1:1- 38:7
دستگذاری هارون و پسرانش به مقام کهانت 8: 1-10: 20
قوانین مربوط به آداب و رسوم پاکی و ناپاکی 1:11- 15: 33
روز کفّاره 16: 1- 34
قوانین دربارهٔ تقدس در زندگی و پرستش 1:17- 34:27
قربانی سوختنی
1
1 خداوند از خیمهٔ مقدّس، موسی را فراخوانده به او فرمود:
2 به قوم اسرائیل بگو که وقتی کسی برای خداوند قربانی می‌کند، قربانی او باید گاو، گوسفند یا بُز باشد.
3 اگر برای قربانی سوختنی، گاو می‌آورد، آن گاو باید نر و بی‌عیب باشد. او باید قربانی را در برابر در ورودی خیمهٔ مقدّس تقدیم کند، تا مورد قبول خداوند قرار گیرد.
4 او باید دست خود را بر سر گاو بگذارد تا قربانی او پذیرفته و گناهانش بخشیده شود.
5 آنگاه وی گاو را در حضور خداوند ذبح کند و پسران هارون که کاهنان می‌باشند، خون آن را به چهار طرف قربانگاه که جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس است بپاشند.
6 آنگاه پوست قربانی را بکَند و آن را تکه‌تکه کند.
7 کاهنان، یعنی پسران هارون، هیزم را بر قربانگاه بگذارند، آتش را روشن کنند،
8 و تکه‌های حیوان را با سر و چربی آن روی هیزم بگذارند.
9 سپس آن شخص دل و روده و پاچه‌های حیوان را با آب بشوید و کاهن تمام آن را در آتش روی قربانگاه بسوزاند. این قربانی سوختنی که بر آتش تقدیم می‌شود مورد پسند خداوند قرار میگیرد.
10 اگر گوسفند یا بُز را قربانی کند، آن حیوان باید نر و بی‌عیب باشد
11 و آن را در سمت شمال قربانگاه در حضور خداوند ذبح کند. کاهنان، یعنی پسران هارون، خون آن را به چهار طرف قربانگاه بپاشند.
12 سپس آن شخص، قربانی را تکه‌تکه کند تا کاهن آن تکه‌ها را با سر و چربی آن بر هیزم روی قربانگاه قرار دهد.
13 آن شخص باید دل و روده و پاچهٔ حیوان را با آب بشوید و کاهن همه را بالای قربانگاه بسوزاند. این قربانی سوختنی که بر آتش تقدیم می‌شود، مورد پسند خداوند قرار میگیرد.
14 اگر شخصی پرنده‌ای را برای قربانی می‌آورد، آن پرنده باید یک قمری یا یک جوجه کبوتر باشد.
15 کاهن آن را به قربانگاه بیاورد و سرش را بکَند و در قربانگاه بسوزاند. بعد خون آن را بر پهلوی قربانگاه بریزد.
16 همچنین سنگدان و مواد داخل آن را بیرون بیاورد و به طرف شرق قربانگاه، در خاکستردانی بیندازد.
17 بعد، بالهای آن را بگیرد و پرنده را از وسط پاره کند، امّا پرنده نباید دو تکه شود. آنگاه کاهن آن را بر هیزم بالای قربانگاه بسوزاند. این قربانی سوختنی که بر آتش تقدیم می‌شود مورد پسند خداوند قرار میگیرد.