خداوند اورشلیم را آزاد می‌سازد
52
1 ای اورشلیم در قدرت و عظمت خود، برخیز!
ای شهر مقدّس جامهٔ زیبای خود را بر تن کن!
کافران و گناهکاران، دیگر هیچ‌وقت به درون دروازه‌‌های تو وارد نخواهند شد.
2 ای اورشلیم خود را آزاد ساز!
از گرد و خاک برخیز و بر تخت خود بنشین!
ای قوم اسیر صهیون،
زنجیرهایی که شما را به اسارت درآورده، پاره کنید.
3 خدای قادر متعال به قوم خود می‌گوید: «وقتی شما به اسارت رفتید، پولی برای آن پرداخت نشد، در حقیقت برای آزادی شما هم چیزی پرداخت نخواهد شد.
4 وقتی شما به عنوان بیگانه به مصر رفتید، این کار را با رضایت خودتان انجام دادید ولی آشور شما را با زور برد و در اِزای آن چیزی پرداخت نکرد.
5 و اکنون در بابل همان چیز دوباره واقع شده است. شما را به اسارت گرفته‌اند و چیزی در مقابل آن نپرداخته‌اند. آنها که بر شما حکومت می‌کنند، دایماً با غرور به خود می‌بالند و مرا تحقیر می‌کنند.
6 در آن روز خواهی فهمید که من خدا هستم و من این را به تو گفته‌ام.»
7 چه خوشی بزرگی است
دیدن پیام‌آوری که از فراز کوهها به زیر می‌آید،
و مژدهٔ صلح را می‌آورد.
او پیروزی را اعلام می‌کند و به صهیون می‌گوید:
«خدا پادشاه شماست!»
8 محافظان شهر از شادی فریاد می‌زنند،
و مردم همه با هم با شادی فریاد می‌زنند.
آنها با چشم خودشان،
بازگشت خداوند را به صهیون مشاهده می‌کنند.
9 ای خرابه‌های اورشلیم
فریادهای شادی سر دهید!
خداوند شهر خودش را آزاد می‌کند،
و به قوم خودش تسلّی خواهد داد.
10 خداوند با قدرت مقدّس خود،
قوم خویش را نجات می‌دهد،
و تمام جهان شاهد آن خواهند بود.
11 شما ای کسانی‌که ظروف و وسایل معبد بزرگ را با خود حمل می‌کنید،
هرچه زودتر بابل را ترک کنید و بروید.
به هیچ‌چیز ناپاک دست نزنید
و خودتان را پاک نگاه دارید.
12 این بار لازم نیست با عجله خارج شوید،
یا سعی کنید بگریزید.
خداوند خدای شما، شما را رهبری خواهد کرد
و او از هر سو از شما محافظت می‌کند.
بندهٔ رنجدیده
13 خداوند می‌گوید:
«بندهٔ من موفّق و کامیاب خواهد شد،
او به رتبه‌ای عالی و بلند دست خواهد یافت.
14 مردم از دیدن او وحشت می‌کردند،
قیافهٔ او چنان کریه بود که شباهتی به آدمیان نداشت.
15 امّا اکنون ملّتهای زیادی در حسرت‌اند
و پادشاهان از تعجّب و حیرت گیج شده‌اند.
آنها اکنون چیزی را می‌بینند و می‌فهمند،
که قبلاً هرگز نمی‌دانستند.»