هدایای نوبر محصولات
26
1 «وقتی به سرزمینی که خداوند خدایتان به شما میدهد، رسیدید و آن را تصرّف نمودید و در آن ساکن شدید،
2 باید مقداری از نوبر میوهٔ محصولات زمین خود را در سبدی بگذارید و به مکانی که خداوند برای پرستش خود برگزیده است، ببرید.
3 نزد کاهن مسئول بروید و به او بگویید: 'من اعتراف میکنم که خداوند خدای تو مرا به سرزمینی که به اجداد ما وعده فرموده بود، آورده است.'
4 «آنگاه کاهن سبد را از شما میگیرد و در برابر قربانگاه خداوند خدایتان قرار میدهد.
5 آنگاه در حضور خداوند خدایتان بگویید: 'جدّ من یک اَرامی آواره بود که خانوادهٔ خود را به مصر برد تا در آنجا زندگی کنند. هنگامیکه به آنجا رفتند، تعدادشان کم بود، ولی قومی نیرومند و پرجمعیّت شدند.
6 مصریان با ما به خشونت رفتار کردند و ما را مجبور ساختند که به عنوان برده کار کنیم.
7 آنگاه ما برای کمک به درگاه خداوند خدای اجدادمان فریاد برآوردیم. خداوند صدای ما را شنید و رنج و سختی و بدبختی ما را دید.
8 خداوند با دست توانا و بازوی نیرومند خود و وحشت عظیم، با نشانهها و شگفتیها، ما را از مصر بیرون آورد
9 و به این سرزمینی که غنی و حاصلخیز است آورد و آن را به ما بخشید.
10 پس اکنون نوبر محصولی را که او به من داده است، تقدیم میکنم.'
«آنگاه سبد را در حضور خداوند، پایین بگذارید و خداوند را ستایش کنید.
11 بهخاطر برکاتی که خداوند خدایتان به شما و خانوادهتان داده است، شکرگزار باشید و اجازه بدهید که لاویان و بیگانگانی که در میان شما هستند، در برپا کردن جشن به شما بپیوندند.
12 «هر سه سال، یکبار باید ده درصد تمام محصولاتتان را به لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه زنان شهرتان بدهید که بخورند و سیر شوند.
13 بعد در حضور خداوند خدایتان بگویید: 'طبق فرمان تو تمام ده درصد محصول خود را به لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه زنان دادم و از هیچ یک از احکام تو سرپیچی نکرده و آنها را از یاد نبردهام.
14 هنگامیکه عزادار یا ناپاک بودهام، از آن ده درصد محصول نخوردهام و برای مردگان هدیه نکردهام و از همهٔ اوامر خداوند خدای خود اطاعت نمودهام.
15 ای خداوند، از جایگاه مقدّست در آسمان، نظر بینداز و قوم خود اسرائیل و همچنین این سرزمین غنی و حاصلخیزی را که طبق وعدهات به نیاکان ما، به ما بخشیدهای برکت بده.'
قوم خاص خداوند
16 «امروز خداوند خدایتان امر میفرماید که تمام احکام و قوانین او را به دقّت و از دل و جان بجا آورید.
17 امروز شما پذیرفتهاید که خداوند خدای شماست؛ شما قول دادهاید که از او پیروی کنید تمام احکام او را بجا آورید و هر آنچه را که او فرمان دهد انجام دهید.
18 امروز خداوند شما را طبق وعدهاش به عنوان قوم خودش پذیرفته است و به شما فرمان میدهد که احکام او را بجا آورید،
19 او شما را بزرگترین قومی که تا به حال آفریده است، خواهد کرد و شما نام او را عزّت و جلال خواهید داد. همانگونه که وعده داده بود، شما قوم برگزیدهٔ او خواهید بود.»