ယောလအနာဂတ္တိကျမ်း
နိဒါန်း
ပရောဖက်ယောလအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းငယ်သာသိပေသည်။ ထို့ပြင်မည်သည့်အချိန်ကသက်ရှင်ထင်ရှားခဲ့ကြောင်းအသေအချာမသိပေ။ သို့သော်ပါရှန်နိုင်ငံတော်ကြီးထွန်းကားနေစဉ်အချိန်ကာလ၊ ခ၊ မ လေးရာစုသို့မဟုတ်ငါးရာစုနှစ်အချိန်အတွင်း၌ ထိုကျမ်းစောင်ပေါ်ပေါက်လာသည်ဟုထင်မြင်ယူဆရပေသည်။ ယောလက၊ ပါလတိနပြည်တွင်းသို့ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းစွာဝင်ရောက်လာသောကျိုင်းကောင်များအကြောင်းကိုလည်းကောင်း သရုပ်ဖော်ရေးသားခဲ့ပေသည်။ ဤအဖြစ်အပျက်များသည်ထာဝရဘုရား၏နေ့ရက်ရောက်လာတော့မည့်လက္ခဏာအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ထာဝရဘုရားသည်ကိုယ်တော်ရှင်၏ဖြောင့်မတ်သောအလိုတော်ကိုဆန့်ကျင်သူများအားပြစ်ဒဏ်ခတ်သည့်အချိန်အဖြစ်လည်းကောင်းယောလထင်မြင်ပေသည်။ ပရောဖက်ကလူတို့အားနောင်တရရန်၊ ထာဝရဘုရားခေါ်တော်မူကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏လူတို့အားပြန်လည်တည်ဆောက်နိုင်စေမှုနှင့်ကောင်းချီးမင်္ဂလာပေးမည့်ကတိတော်ကိုလည်းကောင်းသိရှိစေသည်။ ဂရုပြုထိုက်သောအချက်မှာ၊ ဘုရားသခင်သည်ကိုယ်တော်ရှင်၏ဝိညာဉ်တော်ကိုမိန်းမယောကျာ်းကြီးငယ်မဟူလူအားလုံးအပေါ်သို့စေလွှတ်တော်မူမည်ဟူသောအချက်ဖြစ်သည်။
အကြောင်းအရာအကျဉ်းချုပ်
ကျိုင်းကောင်များကျရောက်သည့်ကပ်ကာလ ၁:၁-၂:၁၇
ပြန်လည်တည်ဆောက်စေမည့်ကတိတော် ၂:၁၈-၂၇
ထာဝရဘုရား၏နေ့တော် ၂:၂၈-၃:၂၁
၁
၁ ဤဗျာဒိတ်တော်သည်ပေသွေလ၏သားယောလအား ထာဝရဘုရားပေးတော်မူသည့်ဗျာဒိတ်တော်ဖြစ်၏။
ကောက်ပဲသီးနှံများပျက်စီးသဖြင့်လူတို့ဝမ်းနည်းကြေကွဲကြခြင်း
၂ အချင်းအသက်ကြီးသူတို့ငါပြောသည်ကိုအာရုံစိုက်ကြလော့။
ယုဒပြည်သူအပေါင်းတို့နားထောင်ကြလော့။
သင်တို့ခေတ်၌သော်လည်းကောင်းသင်တို့ဘိုးဘေးများ၏ခေတ်၌သော်လည်းကောင်း၊
ဤအမှုအရာမျိုးဖြစ်ပျက်ဖူးသလော။
၃ ဤအချင်းအရာကိုသင်တို့၏သားသမီးများအား ပြောကြားကြလော့။
သူတို့သည်မိမိတို့သားသမီးများအားပြောကြားလျက်၊
ထိုသားသမီးများကလည်းနောင်တစ်ခေတ်မှလူတို့အားပြောကြားကြလိမ့်မည်။
၄ ကျိုင်းကောင်များသည်တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ်
ကောက်ပဲသီးနှံများအပေါ်သို့သက်ဆင်းကြ၏။
ကျိုင်းကောင်တစ်အုပ်စား၍ကြွင်းသောအရာကိုအခြားတစ်အုပ်ကစားကြလေသည်။
၅ အချင်းသေသောက်ကြူးတို့နိုးထ၍ငိုကြွေးကြလော့။
အချင်းစပျစ်ရည်သမားတို့ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြလော့။
စပျစ်ရည်သစ်ပြုလုပ်ရန်စပျစ်သီးများပျက်စီးကုန်ပြီ။
၆ ကျိုင်းကောင်အုပ်ကြီးသည်ငါတို့ပြည်ကိုတိုက်ခိုက်လှလေပြီ။
သူတို့သည်အားအင်ကြီး၍မရေမတွက်နိုင်အောင်များပြားကြ၏။
သူတို့၏သွားများသည်ခြင်္သေ့သွားကဲ့သို့ထက်မြက်၏။
၇ သူတို့သည်ငါတို့၏စပျစ်နွယ်များကိုဖျက်ဆီးကာ၊
ငါတို့သဖန်းပင်များကိုကိုက်ဖြတ်ပစ်ကြ၏။
သူတို့သည်၊အကိုင်းအခက်များဖြူသွားသည်တိုင်အောင်၊
သစ်ခေါက်များကိုအကုန်အစင်သုတ်သင်ပယ်ရှင်းကြလေပြီ။
၈ အချင်းလူတို့သင်တို့သည်ကြင်ယာလောင်းသေသဖြင့်၊
ငိုကြွေးမြည်တမ်းသည့်အမျိုးသမီးကလေးကဲ့သို့ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြလော့။
၉ ဗိမာန်တော်တွင်ပူဇော်ဆက်သရန်ဂျုံဆန်သော်လည်းကောင်း
စပျစ်ရည်သော်လည်းကောင်းမရှိတော့ပေ။
မိမိတို့ထံတွင်ထာဝရဘုရားအတွက်
ပူဇော်သကာများမရှိသဖြင့်ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့သည်ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြကုန်၏။
၁၀ လယ်ယာများသည်ကောက်ပင်ကင်းလျက်နေ၏။
ဂျုံဆန်များသည်ပျက်စီး၍စပျစ်သီးများမှာခြောက်သွေ့ကုန်လျက်၊
သံလွင်ပင်များသည်ညှိုးနွမ်းသွားကြ၏။
ထို့ကြောင့်မြေကြီးသည်ငိုကြွေးမြည်တမ်းလေတော့၏။
၁၁ အချင်းလယ်သမားတို့ဝမ်းနည်းပူဆွေးကြလော့။
ဂျုံစပါးမုယောစပါးမှစ၍အသီးအနှံရှိသမျှတို့သည်ပျက်စီးသွားလေပြီ။
ထို့ကြောင့်အချင်းစပျစ်ဥယျာဉ်မှူးတို့ငိုကြွေးကြလော့။
၁၂ စပျစ်နွယ်ပင်များနှင့်သဖန်းပင်တို့သည်ညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့ကြလေပြီ။
သီးပင်မှန်သမျှတို့သည်ညှိုးနွမ်း၍သေကြလေကုန်ပြီ။
လူတို့မှာလည်းပျော်ရွှင်မှုမရှိတော့ပေ။
၁၃ ယဇ်ပလ္လင်အမှုတော်ဆောင်
အချင်းယဇ်ပုရောဟိတ်တို့၊လျှော်တေကိုဝတ်၍ငိုကြွေးကြလော့။
ငါ၏ဘုရားသခင်ရှေ့အမှုတော်ဆောင်တို့ဗိမာန်တော်သို့ဝင်၍
ညဥ့်လုံးပေါက်ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြလော့။
သင်တို့၏ဘုရားသခင်အားပူဇော်ရန်ဂျုံဆန်နှင့်စပျစ်ရည်များမရှိတော့ပြီ။
၁၄ အစာရှောင်ကြရန်အမိန့်များကိုထုတ်ပြန်ကာလူထုစည်းဝေးပွဲတစ်ရပ်ကိုကျင်းပကြလော့။
သင်တို့ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန်တော်တွင်
ခေါင်းဆောင်များနှင့်၊ယုဒပြည်သားအပေါင်းကိုစုဝေးစေပြီးလျှင်၊
ကိုယ်တော်၏ထံတော်သို့ဟစ်အော်ကြလော့။
၁၅ ထာဝရဘုရားတရားစီရင်တော်မူရာနေ့ရက်ကာလသည်နီးကပ်လာလေပြီ။
ထိုကာလတွင်အနန္တတန်ခိုးရှင်သည်
ဘေးအန္တရာယ်ဆိုးကိုသက်ရောက်စေတော်မူလိမ့်မည်။
ထိုနေ့ရက်သည်အဘယ်မျှကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလိမ့်မည်နည်း။
၁၆ ငါတို့သည်မိမိတို့၏ကောက်ပဲသီးနှံများ
အဖျက်အဆီးခံရချိန်၌ပင်မည်သို့မျှမတတ်နိုင်၊ငေး၍ကြည့်နေရကြ၏။
ဘုရားသခင်၏ဗိမာန်တော်တွင်လည်းပျော်ရွှင်မှုမရှိတော့ပေ။
၁၇ မျိုးစေ့တို့သည်မြေခြောက်အောက်တွင်ပုပ်ပျက်၍သွားကြ၏။
သိုလှောင်ရန်ဂျုံဆန်မရှိတော့သဖြင့်
ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်လျက်နေသောစပါးကျီများသည်ယိုယွင်းပျက်စီး၍နေကြ၏။
၁၈ ကျွဲနွားတို့သည်စားကျက်များမရှိသဖြင့်ဒုက္ခရောက်ကာမြည်တွန်နေကြ၏။
သိုးအုပ်များသည်လည်းဒုက္ခရောက်ရကြလေသည်။
၁၉ စားကျက်များနှင့်သစ်ပင်များသည်
မီးသင့်လောင်သည့်အလားခြောက်သွေ့၍သွားကုန်၏။
သို့ဖြစ်၍ အို ထာဝရဘုရားကျွန်တော်မျိုးတို့သည်အထံတော်သို့ဟစ်အော်ကြပါ၏။
၂၀ စားကျက်များမီးသင့်လောင်ထားသကဲ့သို့
စမ်းချောင်းများသည်လည်းခန်းခြောက်၍သွားလေပြီ။
ထို့ကြောင့်တောတိရစ္ဆာန်များပင်လျှင်အထံတော်သို့ဟစ်အော်ကြပါ၏။